электры́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм.

1. Электрычная чыгунка.

2. Поезд такой чыгункі. Спазніцца на электрычку. □ Да перона, нібы віхор, падляцела электрычка. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метрапалітэ́н

(фр. métropolitain, ад гр. metropolis = галоўны горад, сталіца)

гарадская падземная электрычная чыгунка.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

падве́сны Hänge-;

падве́сная чыгу́нка Schwébebahn f -, -en;

падве́сны мато́р тэх Áußenbordmotor m -s, -toren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Hóchbahn

f -, -en

1) надзе́мная чыгу́нка

2) эстака́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lokálbahn

f -, -en чыгу́нка мясцо́вага прызначэ́ння, пад’язны́ пуць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пабе́л ’белая паліва ўнутры чыгунка’ (КЭС, лаг.). Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад пабяліць < бялі́ць. У семантычных адносінах параўн. укр. побі́лка ’паліва з белай гліны на фаянсавым посудзе’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

PKP

= Polskie Koleje Państwowe — Польская дзяржаўная чыгунка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

при́городный пры́гарадны;

при́городная ме́стность пры́гарадная мясцо́васць;

при́городный по́езд пры́гарадны цягні́к;

при́городная желе́зная доро́га пры́гарадная чыгу́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schnéllbahn

f -, -en разм. электры́чка

städtische ~ [S-Bahn] — гарадска́я пазаву́лічная чыгу́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трамва́й, ‑я, м.

1. Гарадская наземная электрычная чыгунка.

2. Поезд гэтай чыгункі з аднаго або некалькіх вагонаў (з якіх адзін маторны).

•••

Рачны трамвай — невялікі пасажырскі параход або катэр, які курсіруе па рацэ ў межах горада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)