ширококоле́йный ж.-д. шырокакале́йны;

ширококоле́йная желе́зная доро́га шырокакале́йная чыгу́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Куле́йка ’чыгунка’ (Сцяшк.) < польск. kolejka.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вузкакале́йны, ‑ая, ‑ае.

З вузкай рэйкавай каляёй. Вузкакалейная чыгунка. // Прызначаны для чыгунак з вузкай каляёй. Вузкакалейны вагон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трамва́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Гарадская наземная электрычная чыгунка, а таксама поезд гэтай чыгункі, які складаецца з аднаго або некалькіх вагонаў.

○

Рачны трамвай — невялікі пасажырскі параход, які курсіруе па рацэ ў межах горада.

|| прым. трамва́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акружны́, ‑ая, ‑ое.

Які размешчаны вакол чаго‑н.; кружны, абходны. Акружная чыгунка. □ [Міканор] устаў і пайшоў далей акружной сцежкай. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напрыго́ртваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Прыгарнуць да чаго‑н. або куды‑н. у нейкай колькасці. Напрыгортваць жару да чыгунка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Турксіб (чыгунка) 5/218

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ríngbahn

f -, -en акружна́я чыгу́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schwébebahn

f -, -en падве́сная чыгу́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

метрапалітэ́н

(фр. métropolitain = сталічны, ад гр. metropolis = галоўны горад, сталіца)

гарадская падземная электрычная чыгунка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)