ма́нія, ‑і, ж.

1. Псіхічны стан, пры якім свядомасць і пачуцці сканцэнтроўваюцца на якой‑н. адной ідэі. Манія праследавання.

2. перан. Незвычайная цяга, слабасць да чаго‑н.

[Ад грэч. mania — шаленства, захапленне, цяга.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sweet tooth [ˌswi:tˈtu:θ] n. ця́га да сало́дкага

♦

have a sweet tooth infml любі́ць сало́дкае; быць ласуно́м, ласу́хай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

namiętność

ж.

1. гарачае (моцнае) пачуццё;

2. цяга, азарт;

namiętność do kart — цяга да картаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГЕРАНТАФІЛІ́Я

[ад грэч. gerōn (gerontos) стары + ...філія],

палавая цяга да асоб старэчага ўзросту; своеасаблівая форма фетышызму. На схільнасць маладых людзей да герантафіліі могуць уплываць першыя сексуальныя перажыванні, звязаныя з дарослымі. У маладой жанчыны прычыну герантафіліі часцей тлумачаць яе незадаволенасцю палавымі кантактамі з маладым чалавекам; зрэдку прычынай герантафіліі могуць быць яе садамазахісцкія схільнасці. Цяга маладых мужчын да жанчын пажылога і старэчага ўзросту можа выклікацца іх няўпэўненасцю ў сваіх здольнасцях пры кантактах з маладымі жанчынамі.

т. 5, с. 168

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

схі́льнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Здольнасць, пастаянная цяга, імкненне да чаго-н.

С. да жывапісу.

С. да канструявання.

2. Слабасць да чаго-н.

С. да салодкага.

3. Сімпатыя да каго-н.

Меў ён сардэчную с. да тутэйшай прыгажуні.

4. Наяўнасць спрыяльных умоў для захворвання.

С. да прастуды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Wánderlust

f - ця́га да вандрава́ння [падаро́жжаў]; захапле́нне вандрава́ннем [падаро́жжамі]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

позы́в м. по́зыў, -зыву м.; (влечение) ця́га, -гі ж.;

позы́в на рво́ту по́зыў на вані́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахі́л, -у, м.

1. гл. нахіліць, нахіліцца.

2. Пастава цела пад вуглом паміж гарызантальнай і вертыкальнай плоскасцю.

Н. дрэў.

3. Схіл, спуск, пакатая паверхня.

Круты н.

4. перан. Прыхільнасць, схільнасць, цяга да чаго-н.

Н. да музыкі.

5. Наяўнасць якіх-н. унутраных задаткаў, схільнасць да чаго-н.

Н. да прастуды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эфірама́нія

(ад эфір + манія)

хваравітая цяга да эфіру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

pull​1 [pʊl] n.

1. ця́га; ту́занне;

He gave a pull on the rope. Ён пацягнуў за вяроўку.

2. напру́жанне, намага́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)