ліса́, -ы́, мн. лісы і (з ліч. 2, 3, 4) лісы́, ліс, ж.

1. Драпежная жывёліна сямейства сабачых з вострай мордай і доўгім пушыстым хвастом, а таксама яе футра.

Л. і ў сне курэй лічыць (прыказка).

2. перан. Хітры, ліслівы чалавек.

|| прым. лісі́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

tongue-in-cheek [ˌtʌŋɪnˈtʃi:k] adj. хі́тры; насме́шліва-ірані́чны;

tongue-in-cheek remarks насме́шлівыя заўва́гі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

foxy [ˈfɒksi] adj.

1. лісі́ны, падо́бны да лі́сы

2. сексапі́льная (пра жанчыну)

3. хі́тры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жох, ‑а, м.

Разм. Хітры чалавек; ашуканец, прайдзісвет. Скажу вам быль, не плётку, Пра жоха аднаго, Дзяўчаты і малодкі, Пабойцеся яго. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

árglistig

a высок. падсту́пны, кава́рны, хі́тры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

geklügelt

a хі́тры, мудраге́лісты; разм. му́дры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hínterhältig

a кава́рны; верало́мны; хі́тры; скры́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hínterlistig

a хі́тры, по́длы; кава́рны, верало́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Выдрэ́ць ’рабіцца смялей, станавіцца дзёрзкім’ (Нас.). Ад выдра 2 ’пранырлівы, хітры чалавек’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

па́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Прыстасаванне для лоўлі звяроў.

Паставіць пастку на шашка.

2. Нечаканая небяспека, засада.

Унікнуць пасткі на дарозе.

3. перан. Хітры манеўр для заманьвання праціўніка ў небяспечнае становішча.

Прыдумаць пастку для ворага.

|| прым. па́сткавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)