хі́трасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. хітры.

2. Учынкі, паводзіны, разлічаныя на ўвядзенне каго-н. у зман.

Разгадаць чыю-н. х.

3. Спрытнасць, выкрутлівасць.

Не ўменнем, дык хітрасцю.

4. Аб чым-н., што зроблена мудрагеліста, складана, з загадкай.

Замок з хітрасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

guileful

[ˈgaɪlfəl]

adj.

хі́тры, падсту́пны, ашука́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лука́вый

1. хі́тры;

2. сущ. (дьявол) нячы́сты, -тага м., нячы́сцік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліса́, -ы́, мн. лісы і (з ліч. 2, 3, 4) лісы́, ліс, ж.

1. Драпежная жывёліна сямейства сабачых з вострай мордай і доўгім пушыстым хвастом, а таксама яе футра.

Л. і ў сне курэй лічыць (прыказка).

2. перан. Хітры, ліслівы чалавек.

|| прым. лісі́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

foxy [ˈfɒksi] adj.

1. лісі́ны, падо́бны да лі́сы

2. сексапі́льная (пра жанчыну)

3. хі́тры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tongue-in-cheek [ˌtʌŋɪnˈtʃi:k] adj. хі́тры; насме́шліва-ірані́чны;

tongue-in-cheek remarks насме́шлівыя заўва́гі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жох, ‑а, м.

Разм. Хітры чалавек; ашуканец, прайдзісвет. Скажу вам быль, не плётку, Пра жоха аднаго, Дзяўчаты і малодкі, Пабойцеся яго. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

árglistig

a высок. падсту́пны, кава́рны, хі́тры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hínterhältig

a кава́рны; верало́мны; хі́тры; скры́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hínterlistig

a хі́тры, по́длы; кава́рны, верало́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)