кало́ід, -у, М -дзе, м. (спец.).

Некрышталізаванае клеепадобнае рэчыва (бялок, крухмал і інш.), прамежкавае паміж растворам і эмульсіяй.

|| прым. кало́ідны, -ая, -ае і калаіда́льны, -ая, -ае.

К. раствор.

Калоідная сістэма — гетэрагенная сістэма, якая складаецца з мноства дробных часцінак якога-н. рэчыва, што знаходзіцца ў суспензаваным стане ў аднародным асяроддзі.

Калоідная хімія — раздзел фізічнай хіміі, у якім разглядаюцца працэсы ўтварэння і разбурэння дысперсных сістэм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Міцэла 5/271; 7/274, гл. Калоідная хімія

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

астрахі́мія

(ад астра- + хімія)

тое, што і касмахімія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

physical [ˈfɪzɪkl] adj.

1. фізі́чны (у розных знач.);

physical fitness фізі́чная падрыхтава́насць;

physical geography фізі́чная геагра́фія;

physical chemistry фізі́чная хі́мія

2. матэрыя́льны;

the physical world матэрыя́льны свет

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

organiczny

organiczn|y

арганічны;

więź ~a — арганічная сувязь;

chemia ~a — арганічная хімія

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хіміятэрапі́я

(ад хімія + тэрапія)

лячэнне інфекцыйных хвароб хімічнымі прэпаратамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ква́нтавы ква́нтовый;

~вая меха́ніка — ква́нтовая меха́ника;

~вая хі́мія — ква́нтовая хи́мия;

~вая электрадына́міка — ква́нтовая электродина́мика;

к. генера́тар — ква́нтовый генера́тор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арга́ніка

(гр. organikos = арганічны)

1) арганічная хімія;

2) арганічныя ўгнаенні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

падкача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае, зак.

Разм. Не выканаць абяцанага; падмануць, не апраўдаць даверу, надзей. Грышку ўсе давяралі, і ён ніколі ні ў чым не падкачаў, дармо што быў малы, і яго называлі свінапасам. Чарот. // Аказацца горшым, чым спадзяваліся. [Саша:] — А вось у мяне хімія падкачала — «тры». Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аргані́чны, -ая, -ае.

1. Які належыць да жывёльнага або расліннага свету, які мае адносіны да арганізмаў (у 1 знач.).

А. свет.

Арганічная прырода.

2. Які датычыцца ўнутранай будовы чалавека, яго органаў.

А. парок сэрца.

3. перан. Які датычыцца самой сутнасці чаго-н., карэнны, унутрана ўласцівы каму-н.

Арганічнае адзінства тэорыі і практыкі.

Арганічнае непрыманне.

Арганічная хімія — раздзел хіміі, які вывучае злучэнні, што змяшчаюць у сабе вуглярод.

|| наз. аргані́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)