кало́ід, -у, М -дзе, м. (спец.).
Некрышталізаванае клеепадобнае рэчыва (бялок, крухмал і інш.), прамежкавае паміж растворам і эмульсіяй.
|| прым. кало́ідны, -ая, -ае і калаіда́льны, -ая, -ае.
К. раствор.
○
Калоідная сістэма — гетэрагенная сістэма, якая складаецца з мноства дробных часцінак якога-н. рэчыва, што знаходзіцца ў суспензаваным стане ў аднародным асяроддзі.
Калоідная хімія — раздзел фізічнай хіміі, у якім разглядаюцца працэсы ўтварэння і разбурэння дысперсных сістэм.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Міцэла 5/271; 7/274, гл. Калоідная хімія
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
астрахі́мія
(ад астра- + хімія)
тое, што і касмахімія.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
physical [ˈfɪzɪkl] adj.
1. фізі́чны (у розных знач.);
physical fitness фізі́чная падрыхтава́насць;
physical geography фізі́чная геагра́фія;
physical chemistry фізі́чная хі́мія
2. матэрыя́льны;
the physical world матэрыя́льны свет
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
organiczny
organiczn|y
арганічны;
więź ~a — арганічная сувязь;
chemia ~a — арганічная хімія
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
хіміятэрапі́я
(ад хімія + тэрапія)
лячэнне інфекцыйных хвароб хімічнымі прэпаратамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ква́нтавы ква́нтовый;
○ ~вая меха́ніка — ква́нтовая меха́ника;
~вая хі́мія — ква́нтовая хи́мия;
~вая электрадына́міка — ква́нтовая электродина́мика;
к. генера́тар — ква́нтовый генера́тор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
арга́ніка
(гр. organikos = арганічны)
1) арганічная хімія;
2) арганічныя ўгнаенні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
падкача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае, зак.
Разм. Не выканаць абяцанага; падмануць, не апраўдаць даверу, надзей. Грышку ўсе давяралі, і ён ніколі ні ў чым не падкачаў, дармо што быў малы, і яго называлі свінапасам. Чарот. // Аказацца горшым, чым спадзяваліся. [Саша:] — А вось у мяне хімія падкачала — «тры». Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аргані́чны, -ая, -ае.
1. Які належыць да жывёльнага або расліннага свету, які мае адносіны да арганізмаў (у 1 знач.).
А. свет.
Арганічная прырода.
2. Які датычыцца ўнутранай будовы чалавека, яго органаў.
А. парок сэрца.
3. перан. Які датычыцца самой сутнасці чаго-н., карэнны, унутрана ўласцівы каму-н.
Арганічнае адзінства тэорыі і практыкі.
Арганічнае непрыманне.
○
Арганічная хімія — раздзел хіміі, які вывучае злучэнні, што змяшчаюць у сабе вуглярод.
|| наз. аргані́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)