зана́дта, прысл.

Задужа, залішне, празмерна. На першы погляд хлопчык здаваўся занадта ціхім, бездапаможным. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кірду́пель ’маларослы хлопчык, падростак’ (ТС, Жыв. сл.). Гл. кнрдупель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

усме́х, ‑у, м.

Разм. Тое, што і усмешка. Хлопчык з усмехам шчаслівым Слухае матулю. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бой-фрэ́нд

(англ. boy-friend, ад boy = хлопчык + friend = сябар)

хлопец-сябар, палюбоўнік.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

гарсо́н

(фр. garçon = літар. хлопчык)

афіцыянт рэстарана або кафэ, а таксама пасыльны пры атэлі ў Францыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Knábe

m -n, -n уст. хло́пчык; падле́так

ein álter ~ — стары́ халасця́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зако́т, -а, М -ко́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Франтон з тонкага звычайнага часанага бярвення.

2. Абрывістае глыбокае месца ў рацэ (разм.).

Хлопчык трапіў у з. і ўтапіўся.

|| прым. зако́тны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Закотнае акенца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыляце́ць, -лячу́, -ляці́ш, -ляці́ць; -ляці́м, -лецяце́, -ляця́ць; -ляці́; зак.

Лецячы (у 1 і 2 знач.), прыбыць, дасягнуць чаго-н.

Шпакі прыляцелі.

Хлопчык прыляцеў з трывожнай весткай.

|| незак. прылята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прылёт, -у, М -лёце, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падку́хцік, ‑а, м.

Уст. Хлопчык, які служыў на кухні. — Ты [Сымон] — падкухцік, ты — музыка, Падмятайла, ваданос. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Валы́ндзік ’валында, хлопчык, які не сядзіць дома’ (Нас.). Да валындацца, валандацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)