bestréichen
* vt
1) нама́зваць
2) афарбо́ўваць, фарбава́ць
3) датыка́цца (да чаго-н.)
4) абстрэ́льваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ánstreichen
*
1.
vt
1) афарбо́ўваць, фарбава́ць
2) адзнача́ць, падкрэ́сліваць
2.
(sich)
разм. фарбава́цца, ма́зацца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
окра́шивать несов.
1. афарбо́ўваць, фарбава́ць; (только в знач. — покрывать слоем краски) малява́ць;
2. перен. (придавать особый тон, выразительный оттенок) афарбо́ўваць, надава́ць афарбо́ўку; см. окра́сить;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
malować
незак.
1. фарбаваць;
malować co na czerwono — фарбаваць што ў чырвоны колер;
2. пісаць; маляваць (фарбамі);
3. уяўляць; выяўляць; апісваць;
malować co w ciemnych (jasnych) barwach — апісваць што чорнымі (светлымі) фарбамі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zielono
зялёна;
farbować na zielono — фарбаваць у зялёны колер;
zielono w głowie — пуста ў галаве
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
schwärzen
vt
1) чарні́ць, фарбава́ць у чо́рнае
2) перан. узво́дзіць паклёп (на каго-н.); право́зіць кантраба́ндай
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
фарбава́цца
1. sich schmínken (пра твар); sich sie Haare färben (фарбаваць валасы);
2. (брудзіцца фарбай) (áb)färben vi;
3. (паддавацца фарбаванню) sich färben lassen*;
4. зал. стан gefärbt wérden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
малява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак., каго-што і без дап.
1. Рысаваць фарбамі. Маляваць партрэт. □ Кожны дзень у час вячэрні Малявалі дзве рукі: Бацька пэндзлем у майстэрні, Сын алоўкам. Мастакі! Галіноўская. Андрэй расчыніў эцюднік, пачаў маляваць. Кандрусевіч.
2. Тое, што і рысаваць. Максім сядзеў нахіліўшыся і задумліва маляваў галінкай на пяску нейкія адмысловыя фігуры. Шамякін. Мама пачала прыбіраць у пакоі, а я маляваў каляровымі алоўкамі самалёт і нашага лётчыка з залатой зорачкай і ордэнамі на грудзях. Бяганская.
3. Разм. Фарбаваць. Маляваць плот. Маляваць падлогу. // Фарбаваць, падводзіць фарбамі твар (губы, бровы, вейкі). Авяліна, паставіўшы перад сабой люстэрка, малявала бровы. Бажко.
4. перан. Расказваць пра што‑н., апісваць што‑н.; уяўляць. [Багушэвіч] не проста малюе карціны сялянскага жыцця, а выбірае якраз тыя, дзе можна найлепей выявіць трагізм існавання сялянскага класа. Навуменка. Помніце мінулую восень? Як толькі не малявалі яе ў вершах?. І багатая. І залатая. І шчаслівая. І радасная. Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wíchsen
vt
1) чы́сціць (абутак), націра́ць (падлогу)
2) фарбава́ць (вусы)
3)
j-n ~ — разм. адлупцава́ць каго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gild
I [gɪld]
v.t.
залаці́ць
а) пакрыва́ць пазало́тай
б) фарбава́ць у залаці́сты ко́лер
в) informal прыхаро́шваць, прыкра́шваць
gild the pill — падсаладзі́ць го́ркую пілю́лю
II [gɪld]
n.
гл. guild
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)