неблагоро́дный
1. невысакаро́дны; (нехороший) нядо́бры;
неблагоро́дный посту́пок невысакаро́дны (нядо́бры) учы́нак;
2. (о происхождении) уст. нешляхе́тны;
неблагоро́дный мета́лл невысакаро́дны мета́л;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стасава́цца I сов., карт. стасова́ться
стасава́цца II несов. соотве́тствовать, вяза́ться;
учы́нак не ~су́ецца з яго́ паво́дзінамі — посту́пок не вя́жется с его́ поведе́нием
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
act1 [ækt] n.
1. акт, учы́нак;
an act of kindness акт/учы́нак міласэ́рнасці;
acts of terrorism тэрарысты́чныя а́кты
2. акт, зако́н, пастано́ва, дакуме́нт;
an Act of Congress зако́н, прыня́ты Кангрэ́сам
3. прытво́рства, прыкі́дванне;
put on an act рабі́ць вы́гляд; прытвара́цца, прыкі́двацца
4. theatre дзе́я, акт
5. : a circus act цыркавы́ ну́мар
♦
catch smb. in the act злаві́ць каго́-н. на ме́сцы злачы́нства
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
экстравага́нтны
(фр. extravagant, ад лац. extra = звыш + vagari = распаўсюджвацца)
незвычайны, які разыходзіцца з агульнапрынятымі звычаямі (напр. э. учынак).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
вы́хадка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Учынак, які парушае агульныя нормы паводзін; нядобразычлівае выступленне, дзеянне. Непрыстойная выхадка. □ Малодшыя камандзіры глядзелі праз пальцы на ўсе выхадкі курсанта. Дамашэвіч. Кандрат.., схапіўшы коней за павады, вывеў іх з баразны. Не спадабалася Рэйтану гэта Кандратава выхадка. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
action [ˈækʃn] n.
1. дзе́янне;
time for action час/пара́ дзе́йнічаць
2. учы́нак;
Each of us must take responsibility for our own actions. Кожны павінен быць адказны за свае ўчынкі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
бры́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; незак.
1. Выказваць, адчуваць агіду да каго‑, чаго‑н. адмоўнага, брыдкага; гадзіцца. [Арлоўскі:] — Не даваць ніякага спуску парушальнікам! Цягнуць іх на сход, на суд грамадскі! І сарамаціць так, каб парушальнік брыдзіўся самога сябе за свой учынак! Паслядовіч.
2. Тое, што і брудзіцца.
3. Зал. да брыдзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АКТ
(лац. actus),
1) учынак, дзеянне.
2) Дакумент, які ўстанаўлівае пэўныя прававыя адносіны паміж юрыд. бакамі або паміж аўтарам і адрасатам акта (акт дыпламатычны, акт юрыдычны, акт на права валодання (карыстання) зямлёй, акты органаў дзяржаўнага кіравання, акты органаў дзяржаўнай улады, акты цывільнага стану і інш.).
3) Закончаная частка драм. твора, спектакля; тое, што і дзея. Акты ў спектаклі раздзяляюцца перапынкамі (антрактамі). Можа падзяляцца на з’явы, эпізоды, сцэны, карціны. Падзел на акты існуе з часоў рымскага тэатра (п’еса мела абавязкова 5 актаў).
4) У выяўл. мастацтве — выява аголенага чалавечага цела; гл. Ню.
т. 1, с. 208
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
паступі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; зак.
1. Павесці сябе пэўным чынам, зрабіць які-н. учынак.
П. высакародна.
2. Залічыцца куды-н.
П. ва ўніверсітэт.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Паслаць па назначэнні (пра тое, што паведамляецца, перадаецца); быць дастаўленым куды-н.
Кніга паступіла ў продаж.
П. у шпіталь на лячэнне.
|| незак. паступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. паступле́нне, -я, н. (да 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адплаці́ць, -лачу́, -ла́ціш, -ла́ціць; -ла́чаны; зак., каму чым.
1. Аддзячыць, узнагародзіць за што-н. (клопат, працу і пад.).
А. людзям дабром за дабро.
2. Зрабіць што-н. у адказ на чый-н. учынак.
А. ворагам за ўсе нягоды.
3. перан. Адпомсціць за крыўду, злачынства.
А. крыўдзіцелю.
◊
Адплаціць той жа манетай — адказаць такімі ж адносінамі.
|| незак. адпла́чваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. адпла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)