ко́стачка f., зярня́тка n. (ві́шні, сьлі́вы, пэ́рсіка)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Галёнка ’галёнка’ (БРС, Шат., Касп., Нас.). Рус.го́лень, укр.голі́нка, польск.goleń, чэш.holeň, балг.го́лен, серб.-харв.го̏лијен і г. д. Слова засведчана ўжо ў ст.-слав. мове (голѣнь). Думаюць, што гэта ўтварэнне ад прыметніка *golъ ’голы’ суфіксам *‑ěnь (першапачатковае значэнне ’голая косць’). Брукнер, 149; Міклашыч, 70 і наст. Іншая версія (роднаснасць з грэч.γυῖον ’рука, нага’, γύαλον ’дупло, упадзіна’) пераконвае менш. Гл. Фасмер, 1, 428; Шанскі, 1, Г, 117. Вельмі падрабязна Слаўскі, 1, 311–312.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нізо́к Падгор'е; невялікае паглыбленне, упадзіна (Слаўг.). Тое ж нізі́нка (Слаўг.).
□в. Нізок Уздз.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
жалабі́наУпадзіна ў зямлі, звычайна сухадольная (Слаўг., Шчуч.). Тое ж нізі́нка, кана́ўка, скалдабі́нка (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
каце́лінаУпадзіна; нізкае, авальнай формы паглыбленне (Слаўг.).
□ ур. Кацеліна (луг) каля в. Целяшы Слаўг.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
кадаўбі́на
1.Упадзіна на дарозе (Глуск.Янк. I). Тое ж калдоўбіна (Слаўг.).
2.Упадзіна круглай формы на полі, у якой доўга вясной стаіць вада (Слаўг.). Тое ж кадоўбіна (Слаўг.).
□ ур. Кадоўбіны (поле) каля в. Кулікоўка Слаўг.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
лагу́н Паглыбленне, упадзіна з вадой; азярына (Слуцк., Сержп. Прымхі, 24).
□ ур. Лагуны́Віц. (Рам. Мат.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
лу́міна
1. Лужына, упадзіна, яма (Сен.Касп.).
2. Нізіна з адным відам расліннасці (Сен.Касп.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
скры́няУпадзіна, лагчына, якая нагадвае сабой скрыню (Уш.).
□ ур. Скрыня (лог) каля в. Воталава Уш.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Са́жалка ’штучны вадаём’, ’садок для рыбы’ (ТСБМ, Нас., Бяльк., Сцяшк., Яшк., Сл. ПЗБ, Др.-Падб., Янк., Выг., Клім., Інстр. 1), са́джалка ’тс’ (Касп., Байк. і Некр., Сл. ПЗБ), са́жэлка ’тс’ (ТС), са́жаўка ’тс’ (Сцяшк. Сл., Скарбы, Сл. ПЗБ), ’старык ці прарытая вадой упадзіна; круглая яма’ (Яшк.), ’яма з вадой’ (Шат.). Рус.дыял.са́жалка, укр.са́жалка, са́жавка, польск.sadzawka ’тс’. Да сажаць, садзіць з суф. ‑алка, гл. Брукнер, 478. Для тлумачэння матывацыі Борысь, 537 прыводзіць прыклад з XVI ст.: “sadzawka… kędy ryby sadzają”. З бел. запазычаны літ.sazalka, sõziauka ’сажалка’ (Скарджус, LW 203; Фрэнкель, 1, 286).