домаўла́снік, ‑а, м.

Той, каму належыць дом; уладальнік дома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

licensee [ˌlaɪsənˈsi:] n. fml улада́льнік/улада́льніца ліцэ́нзіі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

proprietor [prəˈpraɪətə] n. fml ула́снік, улада́льнік; гаспада́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

restaurateur [ˌrestərəˈtɜ:] n. fml улада́льнік рэстара́на; рэстара́тар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shopkeeper [ˈʃɒpˌki:pə] n. улада́льнік магазі́на; кра́мнік; кра́мніца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

telephone subscriber [ˈtelɪfəʊnsəbˌskraɪbə] n. абане́нт, улада́льнік тэлефо́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бу́лачнік, -а, мн. -і, -аў м. (уст.).

Уладальнік булачнай або прадавец булак, а таксама пекар, які іх выпякае.

|| ж. бу́лачніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кра́мнік, ‑а, м.

Разм. Уладальнік крамы або прадавец у краме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

золатапрамысло́вец, ‑лоўца, м.

1. Уладальнік залатых прыіскаў.

2. Работнік золатапрамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарб,

каштоўныя знаходкі, уладальнік якіх невядомы.

т. 14, с. 439

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)