Спа́сны ‘адкормлены’ (Выг., Сл. Брэс.), ‘непераборлівы і добры да яды’ (ТС; лун., Шатал.; Сл. Брэс., Жыв. сл., ЛА, 4, Скарбы), ‘вынослівы’ (Мат. Гом.). Дэрыват ад асновы цяп. ч. дзеяслова спасвіць — спасу́ з суф. ‑н(ы). Але спа́слы ‘тлусты, адкормлены’ (Жд. 1), ‘вынослівы’ (брасл., Сл. ПЗБ), аўтары слоўніка (там жа, 4, 533) лічаць паланізмам, параўн. польск.spasły ‘адкормлены, сыты, тлусты’. Магчыма, палес.спа́сны паходзіць з той жа польскай крыніцы з заменай ‑л‑ на ‑н‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аліфаты́чны
(ад гр. aleiphar, -atos = тлушч)
тлусты, ацыклічны;
а-ыя злучэнні — арганічныя злучэнні, у якіх атамы вугляроду злучаны паміж сабой у прамыя незамкнёныя ланцугі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пінгві́н
(ням. Pinguin, фр. pinguin, ад лац. pinguis = тлусты, сыты)
вялікая антарктычная птушка з падобнымі да ластаў крыламі, якая добра плавае, але не лятае.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
fatty
[ˈfæti]1.
adj.
1) тлу́сты
2) тлу́шчавы
2.
n.
таўсту́н -а́m., таўсту́ха f.; гла́дкая жывёліна
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
fat2[fæt]adj. по́ўны, то́ўсты, тлу́сты, сы́ты;
grow/get/become fat таўсце́ць, тлусце́ць
♦
a fat chance of doing smth. сла́бая надзе́я, што; наўра́д ці/што, безнадзе́йна
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
стэаты́т
(ад гр. stear, -atos = тлушч)
1) тлусты на выгляд мінерал, які складаецца з тальку;
2) штучны ізаляцыйны матэрыял, які атрымліваюць у выніку апрацоўкі тальку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Азыза́ць (БРС, Бір., Касп., Шат.), азызнуць (КЭС), азызлы ’апухлы’ (Шат., КЭС), азызнівець ’апухнуць’ (Бір. дыс.) да аслізлы (гл.) ’гладкі? Семантычна параўн. гладкі ў значэнні тлусты’ і гладкі ў значэнні ’аслізлы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тлушча́нка ’расліна Pinguicula L.’ (Кіс.)· Калька лацінскай назвы расліны, параўн. лац.pinguiculus, памянці, ад pinguis ’тлусты, тоўсты’, укр.товстя́нка ’расліна Pinguicula L.’, рус.жиря́нка ’тс’ з-за мясістасці лістоў расліны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ро́йла ’нязграбны, неакуратны чалавек’ (Юрч.), укр.дыял.ро̂йло ’бялізны, тоўсты, сыты, тлусты чалавек ці жывёла’ (Нікан.). Да папярэдняга слова ройка3 (гл.). Параўн. і ро́іла (гл.), усх.-бел.ро́йла ’непарадак’ (Яўс.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сы́тнік ’расходнік, Sedum L.’ (Кіс.). Семантычна непразрыстае слова (Кісялеўскі, Аб нек. асабл., 28), параўн. іншыя назвы адцытнік, сыць; магчыма, да сыты, параўн. накосіла сытніку кобану (ПСл), або да сытны ’тлусты’ (ТС).