podatność

ж. падатлівасць, успрымальнасць, схільнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кроватачы́васць, ‑і, ж.

1. Схільнасць да кровацячэння. Кроватачывасць дзяснаў.

2. Тое, што і гемафілія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

настро́й, -ю, м.

1. Унутраны, душэўны стан.

Перадсвяточны н.

Узняты н.

2. мн. -і, -яў. Накіраванасць думак, пачуццяў і пад. ў каго-н.

Нездаровыя настроі.

3. Схільнасць, жаданне рабіць што-н.

Не было настрою чытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Ánfälligkeit

f - пада́тлівасць, успрыма́льнасць, схі́льнасць; ура́злівасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Genéigtheit

f - схі́льнасць, настро́енасць, прыхі́льнасць, добразычлі́васць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

летуце́нства, ‑а, н.

Схільнасць да адыходу ад рэальнай рэчаіснасці ў свет фантастыкі; фантазёрства. Сімвалісцкае летуценства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

aptitude [ˈæptɪtju:d] n. (for) здо́льнасць; зда́тнасць; схі́льнасць;

an aptitude test праве́рка здо́льнасцей навучэ́нцаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

схі́льны, -ая, -ае.

1. Які мае схільнасць да чаго-н.

С. да музыкі.

2. Які выказвае прыхільнасць, слабасць да чаго-н.

С. да азартных гульняў.

3. Які мае задаткі да чаго-н.

С. да меланхоліі.

С. прастуджвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

густ, -у, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Адчуванне, разуменне прыгожага.

Апранацца з густам.

2. Схільнасць да чаго-н.

У розных людзей розныя густы.

Гэта мне па гусце (падабаецца).

3. Стыль, манера.

Зрабіць падарунак на свой г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Візіянер ’чалавек, які мае схільнасць да галюцынацый’ (БРС). Запазычана з франц. visionnaire ’празорца, дзівак’ < лац. visto ’бачанне’ праз польскую мову. Сюды ж візіянерка, візіянерскі (БРС), візіянерства (КТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)