vergrämt

a пану́ры, хму́ры, су́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

plaintive

[ˈpleɪntɪv]

adj.

жало́бны; тужлі́вы, ну́дны; су́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

mournful [ˈmɔ:nfəl] adj. ве́льмі су́мны, сму́тны;

mournful eyes/music (ве́льмі) су́мныя во́чы/су́мная му́зыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

су́мна нареч.

1. гру́стно, тоскли́во, ску́чно;

2. плаче́вно; см. су́мны 2;

3. в знач. сказ. гру́стно, тоскли́во, ску́чно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

трагікамі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да трагікамедыі (у 1 знач.). Трагікамічны твор.

2. Сумны і смешны адначасова. Трагікамічны выпадак. Трагікамічная падзея.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замарко́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад замаркоціць.

2. у знач. прым. Сумны, маркотны. Жонка кладзе кампрэсы, ходзіць замаркочаная, сумная, як цень. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марко́тна прысл, марко́тны

1. wéhmütig; schwérmütig; melanchólisch [-´ko:-];

2. (нудны, сумны) lángweilig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

dejected

[dɪˈdʒektɪd]

adj.

прыгне́чаны, су́мны; прыбі́ты (го́рам); абезнадзе́ены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

elegy

[ˈelədʒi]

n.

эле́гія f., жало́бны, су́мны верш

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Мінор ’музычны лад, акорд якога грунтуецца на малой тэрцыі’, ’сумны, прыгнечаны настрой’ (ТСБМ). З рус. минор ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 84), якое з франц. mineure ’малая тэрцыя’, ’сумны’ ці з італ. minore ’тс’, якое з лац. minor ’меншы’. Слова магло прыйсці і праз польск. мову.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)