напаўшаўко́вы, ‑ая, ‑ае.

Шаўковы з прымессю іншага валакна. Напаўшаўковая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незапля́млены, ‑ая, ‑ае.

Які не мае плям; чысты. Незаплямленая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшмата́цца, ‑аецца; зак.

Разм. Тое, што і расшкуматацца. Сукенка расшматалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раго́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. гл. рагожа.

2. Баваўняная або палатняная тканіна з папарным перапляценнем ніці.

Сукенка з рагожкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мі́дзі, нескл., ж.

Разм. Жаночае адзенне (спадніца, сукенка, паліто) сярэдняй даўжыні.

[Англ. midi.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўшаўко́вы, ‑ая, ‑ае.

Шаўковы з прымессю бавоўны або шэрсці. Паўшаўковая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкальтава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дэкальтэ (пра жаночае адзенне). Дэкальтаваная сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыццацірублёвы, ‑ая, ‑ае.

Цаной або вартасцю ў трыццаць рублёў. Трыццацірублёвая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэпдэшы́н, ‑у, м.

Густая і тонкая матавая шаўковая тканіна. Сукенка з крэпдэшыну.

[Ад фр. crêpe de Chine — кітайскі крэп.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшыўны́, ‑ая, ‑ое.

Тое, што і расшыты (у 2 знач.). Расшыўная сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)