tribunal [trɪˈbju:nl] n. трыбуна́л, суд;

the tri bunal of public opinion суд грама́дскай ду́мкі;

appear/be brought before a tribunal з’яві́цца пе́рад судо́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

juvenile court [ˌdʒu:vənaɪlˈkɔ:t]n. суд, які́ разбірае спра́вы непаўнале́тніх злачы́нцаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

геліе́я

(гр. heliaia)

суд прысяжных у Стараж. Афінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прысудзі́ць, -уджу́, -у́дзіш, -у́дзіць; -у́джаны; зак.

1. каго (што) і да чаго або што і каму. Пра суд: прыгаварыць да чаго-н.

П. штраф каму-н. або п. каго-н. да штрафу.

2. каго-што і каму. Пра суд: вынесці рашэнне аб перадачы каго-, чаго-н. каму-н. (разм.).

П. хату бацьку.

3. што і каму. Пастанавіць аб выдачы, прысваенні каму-н. чаго-н.

П. прэмію.

П. вучоную ступень.

|| незак. прысу́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прысуджэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

асэ́сарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да асэсара, належыць асэсару. Асэсарскі суд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акруго́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да акругі. Акруговы суд. Акруговая камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

court martial​2 [ˌkɔ:tˈmɑ:ʃl] v. аддава́ць пад вае́нны суд, пад трыбуна́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арбітра́ж, ‑у, м.

Вырашэнне арбітрамі спрэчак, якія не падлягаюць кампетэнцыі суда; трацейскі суд.

[Фр. arbitrage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чини́ть​II несов., книжн. (производить) чыні́ць, учыня́ць; (делать) рабі́ць; (создавать) ствара́ць;

чини́ть суд чыні́ць суд;

чини́ть неприя́тности рабі́ць непрые́мнасці;

чини́ть препя́тствия рабі́ць (ствара́ць) перашко́ды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Перасу́дак (пірясу́дык) ’паўторны суд’ (Юрч. СНС). Ст.-бел. пересудь ’судовая пошліна; плата суддзі і падсудку за разгляд справы’, у значэнні ’паўторны судовы разбор’ вядома з 1229 г. Да пера- і суд (гл.). Параўн. польск. przesądzić ’асудзіць паўторна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)