elaborate​2 [ɪˈlæbəreɪt] v.

1. стара́нна/дэталёва распрацо́ўваць

2. (on/upon) удакладня́ць; прыво́дзіць но́вую інфарма́цыю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абшука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Зрабіць вобыск дзе-н., у каго-н.

А. кватэру арыштаванага.

2. што. Шукаючы, агледзець усё старанна.

А. усе кішэні.

А. лес.

|| незак. абшу́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расскаро́дзіць, ‑роджу, ‑родзіш, ‑родзіць; зак., што.

Разм. Добра, старанна паскародзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кашэ́рыцца ’старанна мыцца, ачышчацца’ (Шат.). Гл. кашары́ць ’ачышчаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адмалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., каго-што (разм.).

1. Старанна намаляваць што-н. (алеем, фарбамі).

2. Размаляваць, пафарбаваць, упрыгожыць.

А. хату.

3. Скончыць займацца маляваннем.

Ён сваё ўжо адмаляваў.

4. перан. Вобразна апісаць, абмаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Змочваць слінай. Увесь час, пакуль яны былі ў хаце, Люда — сарамлівы, чорнавалосы падлетак у лапціках — цікавала на Толю з-за прасніцы і вельмі старанна слініла .. кудзелю, і вельмі старанна выводзіла доўгую нітку. Брыль. Клопікаў усё слініў і слініў агрызачак алоўка, старанна запаўняючы чыстыя старонкі сваёй кніжкі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dúrchmustern, durchmústern

vt разгля́дваць, прагля́дваць, стара́нна разгляда́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dbale

клапатліва; старанна; уважна, уважліва; дбайна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dopieścić

зак. разм. старанна зрабіць; вылізаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ву́менціць ’старанна, хутка і чыста выесці’ (Янк. II). Гл. вы́менціць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)