паралангі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен — парашутыст і аквалангіст.

[Ад фр. parachute, лац. aqua — вада і англ. lung — лёгкае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабслеі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца бобслеем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бадмінтані́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца бадмінтонам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баскетбалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца баскетболам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біятлані́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца біятлонам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца каратэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

картынгі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца картынгам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кралі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які плавае кролем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марафо́нец, ‑нца, м.

Спартсмен, які займаецца марафонскім бегам, плаваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзесяцібо́рац, ‑рца, м.

Спец. Спартсмен, удзельнік спаборніцтва па дзесяцібор’ю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)