біятлані́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца біятлонам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паралангі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен — парашутыст і аквалангіст.

[Ад фр. parachute, лац. aqua — вада і англ. lung — лёгкае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самбі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца самба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скутэры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен гоншчык на скутэры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слаламі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, спецыяліст па слаламу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

athlete [ˈæθli:t] n.

1. атле́т, спартсме́н; спартсме́нка

2. BrE лёгкаатле́т; лёгкаатле́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skin-diver [ˈskɪnˌdaɪvə] n.

1. аквалангі́ст; спартсме́н-падво́днік

2. збо́ршчык жэ́мчугу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мнагабо́рац, -рца, мн. -рцы, -рцаў, м.

Спартсмен, які ўдзельнічае ў мнагаборстве.

|| ж. мнагабо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

выно́слівы, -ая, -ае.

Фізічна моцны, трывалы, здольны многа вынесці (у 5 знач.).

В. конь.

В. спартсмен.

|| наз. выно́слівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ста́ер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які спецыялізуецца ў бегу ці гонках на доўгія дыстанцыі.

|| прым. ста́ерскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)