Fáltenrock

m -(e)s, -röcke фальбо́нкавая спадні́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тацця́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Фасон жаночай сукенкі, у якой ліф гладка прыстае да фігуры, а спадніца шырокая ў зборкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

petticoat

[ˈpetɪkoʊt]

1.

n.

1) спо́дня f., ні́жняя спадні́ца, га́лька f.

2) спадні́ца f.

3) Sl. жанчы́на, дзяўчы́на f.

2.

adj.

жано́чы

petticoat influence — жано́чы ўплы́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kilt [kɪlt] n. кілт, спадні́ца ў кле́тку (звыч. з шарсцяной тканіны);

the kilt нацыяна́льны ўбо́р шатла́ндцаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ю́бка

1. спадні́ца, -цы ж.;

2. техн. ю́бка, -кі ж.;

ю́бка по́ршня ю́бка по́ршня.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

андара́к, ‑а, м.

Саматканая паласатая або клятчастая спадніца. Доўгі бабчын андарак цягнуўся краем па падлозе. Мележ. Сіні андарак.. з белымі поперак палосамі блішчыць па-святочнаму. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клінава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Тое, што і клінападобны. Твар канчаецца трыма рыжымі валасамі на вострай, клінаватай барадзе. Скрыган.

2. Пашыты з кліноў. Клінаватая кепка. Клінаватая спадніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Іспо́днік, іспо́дня ’ніжняя спадніца’ (Касп.), ’жаночая кашуля з белага паркалю’ (Жд. 3), іспо́днікі ’споднікі, кальсоны’ (Бяльк.); параўн. рус. дыял. испо́дник, испо́дня ’ніжняя спадніца’, испо́дница, испо́дка ’ніжняе адзенне, бялізна’, ст.-рус. исподникъ ’адзенне, якое надзяваецца пад што-н.’ Утворана сцяжэннем атрыбутыўных словазлучэнняў ісподняя спадніца, кашуля і г. д. Аналагічна іспо́днік ’ніжні камень у жорнах’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. ісподні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

halka

ж.

1. ніжняя спадніца;

2. сарочка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Пігу́ля ’спадніца’ (Бес.). З польск. pigułka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)