гно́ман

(гр. gnomon)

старажытны астранамічны інструмент, які складаецца з вертыкальнага стрыжня на гарызантальнай пляцоўцы; зараз выкарыстоўваецца толькі як сонечны гадзіннік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

слі́згаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Рухацца па гладкай, слізкай паверхні.

Палазы лёгка слізгаюць па ўтаптаным снезе.

2. перан. Плаўна, лёгка рухацца, перамяшчацца.

Паплавок слізгае па люстранай паверхні возера.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Плаўна пераходзіць з прадмета на прадмет (пра цень, святло і пад.).

Сонечны зайчык слізгае па сцяне.

|| аднакр. слізгану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. слі́зганне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Insolatión

f -, -en

1) со́нечная радыццыя; інсаля́цыя

2) со́нечны ўда́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Саля́рка ’саляравае масла’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ). Кандэнсацыя словазлучэння саля́равае масла ’прадукт перагонкі нафты, які выкарыстоўваецца як паліва для дызеляў, рэчыва для змазкі механізмаў і пад.’, дзе саляравае ад лац. solaris ’сонечны’ < sol ’сонца’ (Голуб-Ліер, 445). У беларускай, хутчэй за ўсё, непасрэднае запазычанне з рус. соля́рка ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́дацца сов., в разн. знач. вы́даться;

прыбудо́ва вы́далася на ву́ліцу — пристро́йка вы́далась на у́лицу;

вы́даўся со́нечны дзянёк — вы́дался со́лнечный денёк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

suntan

[ˈsʌntæn]

1.

n.

1) со́нечны зага́р

2) сьве́тлы жаўта́ва-руды́ ко́лер

2.

adj.

сьве́тлы жаўта́ва-руды́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

каса́

1. Вузкі пясчаны паўвостраў (БРС).

2. Пясчаная водмель (Стол.).

3. Сонечны прамень (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Sónnenbrand

m -(e)s

1) спяко́та

2) зага́р

3) мед. со́нечны апёк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sunburn

[ˈsʌnbɜ:rn]

1.

n.

со́нечны апа́л, зага́р ску́ры

2.

v.t.

спалі́ць ску́ру на со́нцы

3.

v.i.

спалі́цца на со́нцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мо́длы, ‑аў.

Уст. Малітва. Маліўся дзядзька з тым разлікам, Каб кончыць модлы каля дома. Колас. Часамі .. [дзед] проста выдумляў свае ўласныя модлы, у якіх ад царкоўна-славянскай мовы не заставалася і знаку. Лужанін. // Моцная просьба, маленне. Зямля беларуская, сонечны край, Начуй нашы модлы любві! Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)