sudden [ˈsʌdn] adj. рапто́ўны, неспадзява́ны, нечака́ны;

sudden death рапто́ўная смерць

♦

all of a sudden рапто́ўна, зняна́цку, знячэ́ўку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стра́та, -ы, ДМ стра́це, мн. -ы, страт, ж.

1. Згуба чаго-н., знікненне каго-, чаго-н.

С. здароўя.

С. крыві.

Смерць народнага пісьменніка — вялікая с.

2. Тое, што страчана; прапажа.

Знайсці сваю страту.

3. звычайна мн. Безгаспадарчыя выдаткі.

Сабраць ураджай без страт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Смяртэ́льнік ‘начны матыль’ (Сцяшк. Сл.). Гл. смерць 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

skon, ~u

м. смерць, кананне, скон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кончи́на ж., высок. смерць, род. сме́рці ж., скана́нне, -ння ср., скон, род. ско́ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ке́пнуць ’памерці, зайсціся’ (Жд. 2). Гл. капец ’канец, смерць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Со́духі ‘канцы, смерць’ (ТС), салдухі ‘тс’ (Ліцв.). Гл. садухі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Крыш ’крызіс хваробы, знішчэнне касцей, смерць (Нас.). Да крышыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасіён

(іт. passione, ад лац. passio = пакута)

вакальна-драматычны твор на рэлігійны сюжэт пра пакуты і смерць Хрыста.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Híngang

m -(e)s, -gänge скон, смерць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)