гарнізонны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гарнізона, належыць яму. Гарнізонная артылерыя. Гарнізонная служба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

служэбнік, ‑а, м.

Царкоўная кніга з тэкстамі, на якіх адбываецца служба (у 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ЖЭС (жыллёва-эксплуатацыйная служба) Hausverwaltung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Адпра́ва ’царкоўная служба’ (Касп., Нас.) да правіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

public relations

слу́жба су́вязяў з грама́дзкасьцю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

secret service

выве́дная слу́жба, выве́дка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

кадравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кадраў. Кадравая служба. Кадравы рабочы.

•••

Кадравае войска гл. войска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Éhrendienst

m -es, -e пачэ́сная слу́жба, ганаро́вая слу́жба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ratownictwo

н. выратавальная служба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тэрміновы прыметнік

  1. Які патрабуе неадкладнага, хуткага выканання, вырашэння.

    • Т. заказ.

  2. Разлічаны на пэўны тэрмін.

    • Т. ўклад.

  3. Які адбываецца ў вызначаныя законам для чаго-н. тэрміны.

    • Тэрміновая ваенная служба.

|| назоўнік: тэрміновасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)