скрыжа́ль, ‑і, ж.

Кніжн.

1. Дошка, пліта з напісаным на ёй тэкстам (пераважна свяшчэнным, культавым).

2. звычайна мн. (скрыжа́лі, ‑ей); перан.; чаго або якія. Пра тое, што захоўвае, куды занесены памятныя падзеі, даты, імёны і пад. Скрыжалі навукі. Скрыжалі гісторыі. □ І славу тую, што ўпісалі мы ў гістарычныя скрыжалі, наш горад панясе ў вякі. Машара. Таемны вы, зямлі скрыжалі! Чаго ў сябе вы не ўпісалі! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здабыва́ць (што) несов.

1. в разн. знач. добыва́ть; (путём опытов, производственных процессов — ещё) получа́ть;

2. перен. приобрета́ть, обрета́ть; добива́ться (чего), завоёвывать; (известность, славу — ещё) сни́скивать, стяжа́ть;

3. мат. извлека́ть;

1-3 см. здабы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АРХІЛО́Х

(Archilochos),

старажытнагрэчаскі паэт-лірык 2-й пал. 7 ст. да н.э. Нарадзіўся на в-ве Парос. Вёў вандроўніцкае жыццё, быў воінам-наёмнікам. Браў за ўзор паэзію Гамера, але супрацьпастаўляў эпічнаму ідэалу вобраз індывідуалізаванага чалавека. У яго сатыр. ямбах, элегіях, эпіграмах, гімнах (захаваліся ва ўрыўках) — роздум пра зменлівасць лёсу, гонар, доблесць, пасмяротную славу. Творчасць Архілоха адметная разнастайнасцю жанраў і рытмаў (упершыню выкарыстаў ямб). На радзіме ў гонар Архілоха было пабудавана свяцілішча (уцалелі рэшткі з надпісамі — біяграфічныя звесткі пра Архілоха і ўрыўкі з яго вершаў).

Тв.:

Рус. пер. — у кн.: Эллинские поэты. М., 1963.

т. 1, с. 525

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БРА́ЯНТ (Bryant) Уільям Кален

(3.11.1794, Камінгтан, штат Масачусетс, ЗША — 12.6.1878),

амерыканскі паэт-рамантык. З 1829 рэдактар нью-йоркскай газеты «Evening Post» («Вячэрняя пошта»). Пейзажная і філас. лірыка (паэма «Танатопсіс», у пер. з грэч. «Карціна смерці», 1817; зб-кі «Вершы», 1821 і 1832; «Фантан», 1842; «Лясны гімн», 1860; «Між дрэў», 1874; «Рака часу», 1878) здабыла Браянту славу «амерыканскага Вордсварта». Узоры паліт. лірыкі — паэма «Гібель Рабства» (1865). Аўтар падарожных нататкаў, тэарэтычных артыкулаў пра паэзію. Пераклаў з грэч. мовы «Іліяду» (1870) і «Адысею» (1872) Гамера.

Тв.:

Рус. пер. — у кн.: Зенкевич М. Из американских поэтов. М., 1946.

Н.М.Саркісава.

т. 3, с. 255

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

achieve

[əˈtʃi:v]

v.t.

1) рабі́ць; выко́нваць

Did you achieve all that you expected to today? — Ці ты зрабі́ў сёньня ўсё то́е, што спадзява́ўся?

2) дасяга́ць; здабыва́ць

He achieved fame as a swimmer — Ён здабы́ў сла́ву плыўца́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Audi, cerne, tace, si vis vivere cum pace

Слухай, прыкмячай, маўчы, калі хочаш жыць у згодзе.

Слушай, замечай, молчи, если хочешь жить в мире.

бел. Маўчанка не квяліць, але славу велічыць. Хто гаворыць ‒ сее, хто маўчыць ‒ жне. Маўчок ‒ пятачок, а два ‒ грывеннік.

рус. В рот, закрытый глухо, не залетит муха. Не дразни собаки, и лаять не станет.

фр. Bouche serrée mouche n’y entre (В закрытый рот не влетит муха).

англ. A closed mouth catches no flies (Закрытый рот мух не ловит).

нем. Schweigen zur rechten Zeit übertrifft Beredsamkeit (Своевременное молчание превосходит болтливость). Bemerke, höre, schweige (Замечай, слушай, молчи).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

сканда́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які з’яўляецца скандалам (у 1 знач.); які ганьбіць каго‑н., ганебны. Скандальная падзея. □ Ніколі.. [Тарас] не паводзіў сябе так з дзяўчатамі. І ніт колі не трапляў у такое скандальнае становішча. Шамякін. Ціхая, рахманая з выгляду, .. [Шурачка], аднак, мела скандальную славу. Карпаў.

2. Які мае адносіны да скандалу. Скандальны дзень. // Які апісвае што‑н. ганебнае. Скандальная хроніка буржуазнай прэсы.

3. Разм. Які пастаянна ўчыняе скандалы (у 2 знач.). Скандальны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набы́ць I сов.

1. (стать обладателем) приобрести́;

н. каня́ — приобрести́ ло́шадь;

2. приобрести́, овладе́ть (чем);

н. ве́ды — приобрести́ зна́ния; овладе́ть зна́ниями;

н. пра́ва — приобрести́ пра́во;

3. приня́ть, приобрести́;

пако́й набы́ў ране́йшы вы́гляд — ко́мната приняла́ (приобрела́) пре́жний вид;

размо́ва ~ла́ во́стры хара́ктар — разгово́р при́нял о́стрый хара́ктер;

4. (заработать) заслужи́ть, сниска́ть, стяжа́ть;

н. сла́ву — заслужи́ть (сниска́ть, стяжа́ть) сла́ву;

5. (что-л. неприятное) получи́ть, нажи́ть;

н. хваро́бу — получи́ть (нажи́ть) боле́знь

набы́ць II сов., разг. (какое-л. время) пробы́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грыме́ць

1. dnnern vi, dröhnen vi, rllen vi (пра гром); erschllen* vi (s), schmttern vi (s) (пра музыку); klrren vi, rsseln vi (звякаць);

гром грымі́ць der Dnner rollt [grollt];

3. перан. (пра імя, славу і г. д.) erschllen* vi (s), ertönen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

chluba

chlub|a

ж. гонар; слава;

był on ~ą narodu — ён быў гонарам (славай) народа;

być ~ą rodziców — быць гонарам бацькоў;

przynosić ~ę — прыносіць славу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)