ла́йка​II ж. (скура) Glacéleder [-´se:-] n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паздзіра́цца, ‑аецца; зак.

Садрацца — пра ўсё, многае. Паздзіралася скура каля пазногцяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варсі́т, ‑у, М ‑сіце, м.

Спец. Штучная скура для верху абутку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

skinny [ˈskɪni] adj. infml, derog. ве́льмі худы́; ску́ра ды ко́сці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

leathern

[ˈleðərn]

adj.

1) скураны́

2) як ску́ра; цьвярды́, як ску́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паадвіса́ць, ‑ае; зак.

Разм. Адвіснуць — пра ўсё, многае. Кішэні паадвісалі. Скура паадвісала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гадзю́чы, ‑ая, ‑ае.

Які належыць гадзюцы, уласцівы ёй. Гадзючая скура. Гадзючы нораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаўро́, нескл., н.

Мяккая тонкая скура хромавага дублення, вырабленая са шкур коз.

[Фр. chevreau — казляня.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лань, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Жывёліна сямейства аленяў, якая вылучаецца стройнасцю цела і хуткасцю бегу.

|| прым. ла́нін, -а, -ы і ла́невы, -ая, -ае.

Ланіна скура.

Ланевы гадавальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ску́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. гл. скура.

2. Невялікая вырабленая шкура жывёлы (для пашыву шапак, каўняроў і пад.).

3. Верхняе покрыва, абалонка пладоў.

С. памідора.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)