ду́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Народны духавы музычны інструмент у выглядзе драўлянай або чарацянай трубкі з круглымі дзірачкамі. За бакавым узгоркам чуліся высвісты пастуховых дудак. Гартны.

2. Разм. Сцябліна, звычайна пустая ўнутры. Дудкі чароту. □ Я іду паўз платы, за якімі зелянеюць дудкі цыбулі. Наўроцкі.

•••

Іграць у адну дудку гл. іграць.

Скакаць пад чыю дудку гл. скакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wskakiwać

незак.

1. ускакваць; усхоплівацца;

2. скакаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

го́цацца і го́цкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. З шумам скакаць, падскокваць на чым‑н. Падводчыкі хадзілі па рэчцы, правяралі лёд, гоцкаліся на ім. Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hasać

незак.

1. гойсаць, бегаць; сваволіць; забаўляцца;

2. танцаваць, танчыць, скакаць;

hasać do upadłego — скакаць да ўпаду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Tánzbein

n

das ~ schwíngen* — танцава́ць, та́нчыць, скака́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

caper​1 [ˈkeɪpə] n. скачо́к, infml кале́нца;

cut a caper/cut capers скака́ць, дуры́цца; адпалі́ць шту́чку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Пераскі́каць ’пераскокваць’ (шальч., Сл. ПЗБ), пераскікну́ць ’пераскочыць’ (смарг., тамсама). Да пера- (гл.) і скік ’скок’ (смарг.), скакаць, скакануць ’скакаць, скокнуць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сальта́цыі

(лац. saltatio, ад saltare = скакаць)

раптоўныя, скачкападобныя пераўтварэнні арганізмаў, якія нібыта прыводзяць да з’яўлення новых буйных таксонаў (атрадаў, класаў, тыпаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хо́пер

(англ. hopper, ад hop = скакаць)

самаразгружальны вагон з кузавам у выглядзе бункера для перавозкі вугалю, руды і іншых сыпкіх грузаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

jig​2 [dʒɪg] v. ру́хацца штуршка́мі;

jig up and down

1) падско́кваць; скака́ць

2) падкі́дваць (што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)