Сло́дыч ‘уласцівасць салодкага; салодкі смак’ (ТСБМ, Нас.), ‘задавальненне, асалода’ (Сержп.). Запазычанне з польск. słodycz ‘тс’, аб чым сведчыць наяўнасць ‑ło‑, гл. Карскі 2-3, 39; Цвяткоў, Запіскі, 2, 1, 60. Параўн. саладосць, салодкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ды́ня, -і, мн. -і, дынь, ж.

Травяністая расліна сямейства гарбузовых з паўзучым сцяблом, а таксама яе круглы або авальны салодкі плод.

|| памянш. ды́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.

|| прым. ды́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цуке́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Салодкі кандытарскі выраб звычайна ў выглядзе плітачкі, шарыка і пад.

Шакаладныя цукеркі.

|| памянш.-ласк. цуке́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. цуке́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sugary

[ˈʃʊgəri]

adj.

1) цукро́вы; сало́дкі

2) Figur. саладжа́вы, лісьлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лікёр, ‑у, м.

Салодкі моцны спіртны напітак. Люба вярнулася з бутэлькай вішнёвага лікёру — лепшае, што знайшлося ў краме. Шамякін.

[Фр. liqueur]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

духме́нь, ‑і, ж.

Разм. Душнае надвор’е, паветра; духата. Салодкі сон дзіцячы пасля пылу, духмені. Лынькоў. Ад лесу патыхала духменню. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГЛІКЕМІ́Я

(ад грэч. glykys салодкі + haima кроў),

наяўнасць цукру ў крыві. Пры некаторых хваробах колькасць цукру ў крыві можа павышацца (гіперглікемія) ці паніжацца (гіпаглікемія).

т. 5, с. 295

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

słodki

słodk|i

салодкі;

~a woda — прэсная вада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абрыко́с, ‑а, м.

1. Паўднёвае пладовае дрэва сямейства ружакветных.

2. Плод гэтага дрэва чырвона-жоўтага колеру з буйнай костачкай, салодкі, мясісты.

[Фр. abricot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глікемі́я

(ад гр. glykys = салодкі + haima = кроў)

мед. наяўнасць цукру ў крыві.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)