рэлігія большасці насельніцтва Індыі, звязаная з культам багоў Вішну і Шывы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
хрысція́нства, ‑а, н.
Рэлігія, у аснове якой ляжыць культ міфічнага Ісуса Хрыста. Хрысціянства нарадзілася на тэрыторыі велізарнай Рымскай імперыі.«Звязда».[Дуб] быў сведкам.. з’яўлення князёў і ўвядзення хрысціянства.Караткевіч.Прыйшлі.. [імёны] да нас праз грэчаскую і царкоўнаславянскую мовы разам з прыняццем хрысціянства.«Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шама́н
(эвенк. saman = узбуджаны чалавек)
чараўнік, знахар у народаў, рэлігія якіх засноўваецца на веры ў духаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
індуі́зм
(англ. hinduism, ад санскр. hindumata)
рэлігія большасці насельніцтва Індыі, звязаная з культам багоў Вішну і Шывы.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
друіды́зм
(фр. druidisme, ад лац. druides = жрацы)
рэлігія старажытных кельтаў, заснаваная на ўшанаванні прыроды і ахвярапрынашэнні ў лясах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
політэі́зм
(фр. polytheisme, ад гр. poly = многа + theos = бог)
рэлігія, якая прызнае існаванне многіх багоў; мнагабожжа (проціл.манатэізм).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сінтаі́зм
(ад яп. sinto = дарога багоў)
пашыраная ў Японіі рэлігія, у аснове якой ляжыць культ прыроды і продкаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АРХІРЭ́ЙСКІЯ ШКО́ЛЫ,
епархіяльныя школы, ніжэйшыя агульнаадукацыйныя саслоўныя (пераважна для дзяцей святароў) навуч. ўстановы. Існавалі ў Расіі ў 1721—37. Выкладаліся: чытанне, граматыка, рэлігія, у некаторых школах — таксама арыфметыка, лац., грэч., славянская, стараж.-яўрэйская мовы. З 1737 паступова пераўтвораны ў духоўныя семінарыі.