то́рмаз м., тех., перен. то́рмоз;

ручны́ т. — ручно́й то́рмоз;

т. развіцця́ чаго́-не́будзь — то́рмоз разви́тия чего́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

manual​2 [ˈmænjuəl] adj.

1. ручны́;

manual work/labour фізі́чная пра́ца

2. з ручны́м кірава́ннем, неаўтаматы́чны (пра машыну)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пулемёт кулямёт, -та м.;

ручно́й пулемёт ручны́ кулямёт;

станко́вый пулемёт станко́вы кулямёт;

зени́тный пулемёт зені́тны кулямёт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Hándgepäck

n -(e)s, -e ручны́ бага́ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

калаўро́т, -а, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыстасаванне для ручнога прадзення кудзелі, якое прыводзіцца ў рух понажам.

2. Ручны сталярны інструмент для свідравання адтулін.

3. Прыстасаванне для падымання грузаў: вал з ручкай, на які намотваецца трос, ланцуг.

|| прым. калаўро́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ДЗЕГЦЯРО́Ў Васіль Аляксеевіч

(2.1.1880, г. Тула, Расія — 16.1.1949),

савецкі канструктар стралковай зброі. Ген.-маёр інжынерна-артыл. службы (1940), д-р тэхн. н. (1940). Герой Сац. Працы (1940). З 1931 нач. праектна-канструктарскага бюро аўтам. стралковай зброі. У 1920—30-я г. сканструяваў ручны, авіяц., танкавы і буйнакаліберны кулямёты, пісталет-кулямёт. У гады Вял. Айч. вайны 1941—45 стварыў процітанкавае ружжо і новы ручны кулямёт. Дзярж. прэміі СССР 1941, 1942, 1944, 1949.

Літ.:

Нагаев Г.Д. Русские оружейники. М., 1966.

В.А.Дзегцяроў.

т. 6, с. 101

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

watch​1 [wɒtʃ] n. гадзі́ннік (кішэнны або ручны);

What time is it by your watch? Колькі часу на тваім гадзінніку?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дыпло́т

(гал. dieplood)

ручны лот для вымярэння марскіх глыбінь да 200 м.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плане́т

(фр. planette)

ручны або конны культыватар для апрацоўкі міжраддзяў агародных культур.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

млыно́к м. памянш.:

ручны́ млыно́к Hándmühle f -, -n;

ка́вавы млыно́к Káffeemühle f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)