расі́йскі, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да Расіі, расіян, звязаны з імі.

Расійская Федэрацыя.

Р. парламент.

2. Тое, што і рускі (уст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ру́сская​II ж., сущ. (пляска) ру́скі, -кага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Russian​2 [ˈrʌʃn] adj. ру́скі; расі́йскі;

the Russian language ру́ская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

расія́нін м гл рускі 2.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rosyjski

рускі; расійскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Rússe

m -n, -n ру́скі, расія́нін

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

до́мра, ‑ы, ж.

Рускі народны шчыпковы музычны інструмент з трыма-чатырма струнамі, падобны на мандаліну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Russian​1 [ˈrʌʃn] n.

1. ру́скі; ру́ская;

a Russian расія́нін; расія́нка;

the Russians ру́скія

2. ру́ская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

землепрахо́дзец, ‑дца, м.

Даўнейшая назва падарожніка-даследчыка, які адкрываў невядомыя для яго часу землі. Рускі землепраходзец Сямён Дзяжнёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узаемапранікне́нне, ‑я, н.

Узаемнае пранікненне. М. Федароўскі назіраў за ўзаемапранікненнем фальклору беларускага ў польскі, украінскі, рускі і наадварот. Саламевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)