pang

[pæŋ]

n.

1) рапто́ўны во́стры боль

2) паку́та f.

a pang of remorse — дако́ры сумле́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

precipitate2 [prɪˈsɪpɪtət] adj. fml

1. імклі́вы, імпэ́тны;

precipitate retreat імклі́выя ўцёкі, адступле́нне

2. рапто́ўны, нечака́ны; ху́ткі;

a precipitate drop in the temperature рэ́зкае паніжэ́нне тэмперату́ры

3. неабду́маны, неаба́члівы, безразва́жлівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

swoop1 [swu:p] n. падзе́нне ўніз (драпежніка на здабычу); рапто́ўны налёт, нападзе́нне знячэ́ўку;

Influenza came down me with a swoop. Мяне зваліў грып.

at one swoop адны́м (злачы́нным) уда́рам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мя́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. мяк, мякла; незак.

1. Рабіцца мяккім, менш цвёрдым; размякаць.

2. Рабіцца вялым, расслабленым. Хлопец хоча перавярнуцца, ды раптоўны боль забівае яму дух, ён адразу мякне. Карпюк.

3. перан. Прыходзіць у стан душэўнай дабрата, чуласці, спагадлівасць. Бацька, хоць не прызнаваўся, Ды таксама трохі мяк, Калі часам даставаўся З-за сынка ўвагі знак. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпа́дак, ‑дку, м.

Раптоўны прыступ якой‑н. хваробы. Сардэчны прыпадак. Прыпадак эпілепсіі. □ Слабае яе сэрца не вытрымала, і з ёю здарыўся моцны прыпадак. Якімовіч. Солтыс нешта замармытаў у адказ і скурчыўся перад камендантам у прыпадку кашлю. Бажко. // Рэзкае, моцнае праяўленне чаго‑н. Крычаць у прыпадку гневу. Істэрычны прыпадак. □ [Галіна] не раз бачыла Блажэвіча ў прыпадку чорнай меланхоліі. Рамановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

incursion

[ɪnˈkɜ:rʒən]

n.

1) рапто́ўны напа́д, уварва́ньне n., налёт -у m.

2) Geol. на́ступ -у m.о́ра)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

boom1 [bu:m] n. (in)

1. бум, рапто́ўны ўздым (гандлю, эканомікі, папулярнасці і да т.п.);

the post-war boom in building паслявае́нны бум у будаўні́цтве

2. гул (гармат, грому); звон (званоў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

abrpt

a

1) адры́вісты, няскла́дны, нязвя́зны

2) рапто́ўны, рэ́зкі

etw. ~ unterbrchen* — рапто́ўна што-н. перарва́ць [перапыні́ць]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

waterworks

[ˈwɔtərwɜ:rks]

n., pl.

1) во́даправо́дная ста́нцыя; во́даправо́дная се́тка

2) по́мпавая ста́нцыя

3) Sl. рапто́ўны, нястры́мны вы́бух пла́чу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ускры́к, ‑у, м.

Разм. Раптоўны, адрывісты крык, выкрык. Раптоўна ўсе хлопцы прыселі, Ліда нават упала, з адчайным ускрыкам затуліўшы .. Верачку. Брыль. З усяго, што было пасля, мне толькі і запомніўся апошні ўскрык бацькі і збялелы як палатно твар забойцы, які ўжо ў наступную хвіліну, відаць, апамятаўшыся, шпурнуў ад сябе касу і кінуўся да бацькі, каб выцягнуць яго на сушэйшае месца... Шуцько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)