strife
be at strife знахо́дзіцца ў ста́не канфлі́кту;
make strife выкліка́ць спрэ́чкі, се́яць нязго́ду
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
strife
be at strife знахо́дзіцца ў ста́не канфлі́кту;
make strife выкліка́ць спрэ́чкі, се́яць нязго́ду
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Míssstimmung
1) дрэ́нны гумо́р; прыгне́чанасць
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
dissension
сва́рка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Verstímmung
1) дрэ́нны настро́й, засмучэ́нне
2) расстро́йства,
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Spáltung
1) расшчапле́нне
2) раско́л
3) рознагало́ссе,
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дэзарганіза́цыя
(
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
rozdarcie
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
rozdźwięk, ~u
1. рознагалоссе;
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
rozprzężenie
1. распраганне; выпраганне;
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
дысана́нс, ‑у,
1. Негарманічнае спалучэнне музычных гукаў, парушэнне сугучнасці;
2.
[Фр. dissonance.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)