strife [straɪf] n. fml or lit. канфлі́кт; спрэ́чка, сва́рка; разла́д; пярэ́чанне;

be at strife знахо́дзіцца ў ста́не канфлі́кту;

make strife выкліка́ць спрэ́чкі, се́яць нязго́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Mssstimmung

f -, -en

1) дрэ́нны гумо́р; прыгне́чанасць

2) разла́д, няўзго́дненасць

ine tief ghende ~ — по́ўны разла́д (паміж людзьмі)

hne jde ~ verlufen* — прайсці́ [адбы́цца] гла́дка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dissension

[dɪˈsenʃən]

n.

сва́рка f.; разла́дm.; нязго́да f., нелады́ pl., рознагало́сьсе n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Verstmmung

f -, -en

1) дрэ́нны настро́й, засмучэ́нне

2) расстро́йства, разла́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spltung

f -, -en

1) расшчапле́нне

2) раско́л

3) рознагало́ссе, разла́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэзарганіза́цыя

(фр. désorganisation)

разлад арганізацыі, парушэнне парадку, дысцыпліны, арганізаванасці (напр. д. вытворчасці).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

rozdarcie

н. разрыў;

przeżywać wewnętrzne rozdarcie — перажываць унутраны (душэўны) разлад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozdźwięk, ~u

м.

1. рознагалоссе; разлад, разнабой;

2. кніжн. гук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozprzężenie

н.

1. распраганне; выпраганне;

2. перан. разлад, дэзарганізацыя, аслабленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дысана́нс, ‑у, м.

1. Негарманічнае спалучэнне музычных гукаў, парушэнне сугучнасці; проціл. кансананс.

2. перан. Разлад, няўзгодненасць з чым‑н., супярэчнасць чаму‑н. І толькі адзін дэлегат выступіў з прапановай, якая прагучэла дысанансам у агульнай дыскусіі. Лынькоў. Першы стрэл прагучаў дысанансам да.. спакойнай ранішняй цішыні. Дамашэвіч.

[Фр. dissonance.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)