zgrzyt, ~u

м.

1. скрыгат; скрыгатанне;

2. перан. разлад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

strife [straɪf] n. fml or lit. канфлі́кт; спрэ́чка, сва́рка; разла́д; пярэ́чанне;

be at strife знахо́дзіцца ў ста́не канфлі́кту;

make strife выкліка́ць спрэ́чкі, се́яць нязго́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Míssstimmung

f -, -en

1) дрэ́нны гумо́р; прыгне́чанасць

2) разла́д, няўзго́дненасць

éine tief géhende ~ — по́ўны разла́д (паміж людзьмі)

óhne jéde ~ verláufen* — прайсці́ [адбы́цца] гла́дка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dissension

[dɪˈsenʃən]

n.

сва́рка f.; разла́д -у m.; нязго́да f., нелады́ pl., рознагало́сьсе n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дэзарганіза́цыя

(фр. désorganisation)

разлад арганізацыі, парушэнне парадку, дысцыпліны, арганізаванасці (напр. д. вытворчасці).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Verstímmung

f -, -en

1) дрэ́нны настро́й, засмучэ́нне

2) расстро́йства, разла́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spáltung

f -, -en

1) расшчапле́нне

2) раско́л

3) рознагало́ссе, разла́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rozdarcie

н. разрыў;

przeżywać wewnętrzne rozdarcie — перажываць унутраны (душэўны) разлад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozdźwięk, ~u

м.

1. рознагалоссе; разлад, разнабой;

2. кніжн. гук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozprzężenie

н.

1. распраганне; выпраганне;

2. перан. разлад, дэзарганізацыя, аслабленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)