fivefold

[ˈfaɪvfoʊld]

1.

adj.

1) пяціразо́вы

2) які́ ма́е пяць ча́стак

2.

adv.

у пяць разо́ў больш

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дваццаціпяціго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу ў дваццаць пяць гадоў.

2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося дваццаць пяць гадоў таму назад. Дваццаціпяцігоддзе творчай дзейнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fiver [ˈfaɪvə] n. BrE, infml пяць фу́нтаў; банкно́т у пяць фу́нтаў;

It costs a fiver. Гэта каштуе 5 фунтаў;

I’ve got only fivers. У мяне толькі банкноты па 5 фунтаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сямідзесяціпяцігадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Працягласцю ў семдзесят пяць гадоў. // Які мае ўзрост у семдзесят пяць гадоў.

2. Які мае адносіны да сямідзесяціпяцігоддзя (у 2 знач.). Сямідзесяціпяцігадовы юбілей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чацвярта́к, -вертака́, мн. -вертакі́, -вертако́ў, м. (уст.).

1. Сярэбраная манета вартасцю ў чвэрць рубля, дваццаць пяць капеек.

2. Чвэрць надзела (пра зямлю).

На жвірыстым чацвертаку нічога не расло.

|| прым. чацвертако́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пяцівуго́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць вуглоў. Пяцівугольны пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяцігра́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць граней. Пяцігранны абеліск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяціку́пальны, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць купалаў. Пяцікупальная царква.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяціпавярхо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць паверхаў. Пяціпавярховы дом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяціпа́льцы, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць пальцаў. Пяціпальцыя канечнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)