◎ *Мяхі́р, мыхі́р ’паветраны пузыр у рыб’ (брэсц., Нар. лекс.), кобр. ’мачавы пузыр’ (Нар. лекс.). Укр. міхир, міху́р ’вадыр’, ’пухір’, польск. miechyrz, mięcherz, macherzyna (якія, паводле Брукнера (331), утвораны паводле pęcherz ’пухір’), чэш. mechyr, славац. mechür, славен. mechür, mehir, серб.-харв. Mjexyp, Mjexup, мёир, мёур, миур, макед. меур, меурче ’тс’; балг. меху́р ’тоўстая кішка’, ст.-слав. мѣхырь. Прасл. тесНугь, mechurъ, утвораныя ад тесНъ > мех (гл.). (Бернекер, 2, 46; Фасмер, 2, 612; Махэк₂, 358; Бязлай, 2, 176). Гл. таксама міхіёр.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мы́льный мы́льны;

мы́льный ко́рень фарм. мы́льны ко́рань;

мы́льный спирт хим. мы́льны спірт;

мы́льный пла́стырь мед. мы́льны пла́стыр;

◊

мы́льный пузы́рь мы́льны пузы́р, мы́льная бу́рбалка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цысталгі́я

(ад гр. kystis = мачавы пузыр + algos = боль)

частае, хваравітае мочаспусканне пры адсутнасці аб’ектыўных прыкмет захворвання мачавога пузыра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цысты́н

(ад гр. kystis = пузыр)

амінакіслата, якая ўваходзіць у склад бялкоў жывёльнага і расліннага паходжання; паходзіць з цыстэіну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Пузы́рыцца (пузы́рицьца) ’наядацца, напівацца; закіпаць, падымацца пухірамі; выстаўляць пуза ад гонару’ (Нас.), рус. пузы́риться ’тс’, укр. пузи́ритися уздымацца пухірамі; дуцца’, сюды ж пузыры́ха ’тоўстая, сварлівая кабета’ (барыс., Цыхун, вусн. паведамл.). Ад пузыр 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pławny

1. плавальны;

pęcherz pławny — плавальны пузыр;

2. уст. суднаходны;

3. уст. цякучы; пратокавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Апунды́рыцца ’ўздуцца (пра жывот)’ (Касп.). Напэўна, звязана з пуза, рус. дыял. пуздро ’жывот’, укр. пуздратий ’тоўсты, з вялікім жыватом’, пуздракуватай ’азызлы’ з заменай у групе здр з на н і ўстаўным ы па ўзору пузыр.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аацы́сціс

(ад аа- + гр. kystis = пузыр)

аднаклетачная або каланіяльная зялёная водарасць сям. аацысціевых, якая трапляецца ў стаячых забруджаных водах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

moczowy

moczow|y

мачавы;

pęcherz ~y — мачавы пузыр; мачавік; посік;

cewka ~a анат. мочаспускальны канал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pęcherz

м.

1. пузыр;

pęcherz moczowy анат. мачавік;

2. бурбалка; бульхаўка;

3. пухір; вадыр; булдыр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)