мі́лы, -ая, -ае.
1. Які выклікае прыхільнасць да сябе; прыемны, абаяльны.
Мілая ўсмешка.
2. Блізкі сэрцу, любімы, дарагі.
Душу поўнілі мілыя краявіды.
3. у знач. наз. мі́лы, -ага, м., мі́лая, -ай, ж. Каханы, каханая.
З мілым рай і ў будане (прыказка).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
enjoyable
[ɪnˈdʒɔɪəbəl]
adj.
прые́мны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Мана́ ’прыемны пах’ (раг., Сл. ПЗБ; драг., КЭС; Клім.), ’закваска, смак і пах хлеба, якія залежаць ад дзяжы і закваскі’ (зэльв., карэліц., дзятл., лях., Сл. ПЗБ; Сцяшк. Сл.), ’нектар’ (лях., Сл. ПЗБ), лельч. мона́ ’сок з кветак’ (Нар. лекс.), мана́ ’ўзмах’, ’подых, павеў’ (Нас.), мані́ць ’патыхаць’ (ТС), бяроз., драг., стол. мані́ты, мані́тэ ’прыемна пахнуць’ (Нар. лекс., Шатал., КЭС), драг., кобр. манюшчы ’духмяны’ (Нар. лекс., КЭС). Рус. тамб. мана́, калуж. манна́ст, манна́стый ’прыемны пах’, ’тонкі (пах, густ)’. Бел.-паўд.-рус. ізалекса. Узнікла ў выніку пераносу значэння ’прынада’ > ’прыемны пах’ > ’прыемны смак, нектар’. Укр. бойк. ма́на ’застылы сок некаторых раслін’, балг. мана́ ’падзь’ можна лічыць семантычным варыянтам лексемы ма́нна (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ujmujący
прывабны; чароўны; прыемны;
ujmujący uśmiech — абаяльная ўсмешка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пажада́ны
1. (які адпавядае інтарэсам) wünschenswert, erwünscht;
2. (прыемны) ángenehm, gefällig
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сла́ўны
1. гл славyты;
2. разм (сімпатычны, прыемны) gut, fein, nett
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
bouquet [buˈkeɪ] n.
1. буке́т (кветак)
2. прые́мны пах, во́дар (віна, ежы)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
silky [ˈsɪlki] adj.
1. шаўкаві́сты
2. прые́мны, даліка́тны;
silky manners мя́ккія мане́ры
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
toothsome [ˈtu:θsəm] adj. fml прые́мны на смак;
toothsome dessert ве́льмі сма́чны дэсе́рт
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
perfume [ˈpɜ:fju:m] n.
1. во́дар, духмя́насць, прые́мны пах;
the fragrant perfume of the flowers прые́мны пах кве́так
2. духі́, парфу́ма;
She never wears perfume. Яна ніколі не карыстаецца духамі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)