atrocity

[əˈtrɑ:səti]

n., pl. -ties

1) лю́тасьць, зьве́рскасьць f.

2) лю́ты ўчы́нак; зьве́рства n.

3) informal страхо́цьце n., жахлі́васьць f., про́махm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кругле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

1. Тое, што і кругліцца (у 1 знач.). Калі хто са старэйшых дапускаў які промах, неахай[насць], — тады вочы ў старшыні круглелі, халодныя ільдзінкі свяціліся ў іх. Паслядовіч.

2. Таўсцець, папраўляцца. На каменданцкім месцы пачаў [Кубке] круглець, і яму здавалася, што ён выконвае вялікую гістарычную місію. Чорны. // Разм. Станавіцца больш тоўстай (пра цяжарную жанчыну).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спудлава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак.

1. Не трапіць у цэль (страляючы, кідаючы і пад.). Па прывычцы стрэльбу я рыхтую І сачу за ценем [цецерука] паміж дрэў, Хоць, напэўна ведаю, спудлую. Танк.

2. перан. Разм. Зрабіць промах, схібіць. Дагэтуль увогуле шэнціла, найбольшыя хібы .. [Рыбака] міналі; ён разумеў, што галоўнае ў іх партызанскай вайне — не разгубіцца, не спудлаваць, у час прыняць рашэнне. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асе́чка

1. (пры спуску курка) Versger m -s, -;

даць асе́чку versgen vi;

2. перан (промах) Versger m, Rinfall m -(e)s; Fhlschlag m -(e)s, -schläge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Schibenkleister

m -s разм.

1) мучны́ суп, ка́шка, заці́рка

2) про́мах, лухта́, абы-што́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wndertüte

das war ein Griff in die ~ — разм. гэ́та быў про́мах, гэ́та была́ няўда́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pudło

I н.

1. скрыня;

2. скрынка;

3. (для капелюшоў) кардонка

II н. паляўн.

хібны (няўдалы) стрэл; промах, пудла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Мах1 ’адзін хуткі рух чым-небудзь у паветры’, ’промах’, ’вялікі кавалак, прастора (поля)’ (ТСБМ, Нас., Грыг., Шат., Бяльк.), мсцісл. мах! махінь! махунь! ’пра лёгкае шпурлянне’ (Нар. лекс.), мах, махць! — для імгненнага руху (Сл. ПЗБ), ’умомант’, на махі ’ўзмахамі’, ’жэстамі (аб мове глуханямых)’ (ТС). Утворана ад дзеяслова маха́ць (гл.).

Мах2, махі́, махе́ц ’вельмі вялікі, высокі чалавек’, махонец ’велікан’, ма́хоць, ма́хінь ’велічэзнасць’ (ТС). У выніку развіцця семантыкі лексемы мах1 ’мах’ > ’вялікі мах’. Параўн. і дзеяслоў вы́махаць ’вырасці вялікім’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Rinfall

m -s, -fälle разм. про́мах, няўда́ча;

inen ~ erlben тра́піць ў няёмкае стано́вішча, пацярпе́ць няўда́чу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Verfhlung

f -, -en про́мах, памы́лка

aus den ~en der Vergngenheit lrnen — вучы́цца на памы́лках міну́лага

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)