Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
бараба́ншчык, ‑а, м.
1. Салдат або піянер, які адбівае такт на барабане пры маршыроўцы; музыкант аркестра, які іграе на барабане.
2.Працаўнік, які падае снапы ў барабан малатарні. Маша.. падавала цяжкія снапы барабаншчыку: ёй хацелася ператрымаць іх усе ў сваіх руках.Шамякін.
•••
Адстаўной казы барабаншчык (іран.) — чалавек, які не заслугоўвае ніякай увагі, з якім ніхто не лічыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
supernumerary
[,su:pərˈnu:məreri]1.
adj.
дадатко́вы, звышшта́тны
2.
n.
1) звышшта́тны працаўні́к
2) статы́ст -а m., статы́стка f. (у тэа́тры)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
full-time
[,fʊlˈtaɪm]
adj.
по́ўначасо́вы
a full-time job — пра́ца на по́ўны працо́ўны час
full-time worker — шта́тны працаўні́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Прыго́н перан. ’грамадскі лад, заснаваны на прыгонным праве; прыгонніцтва; дармавая прымусовая праца сялян на памешчыка ў часы прыгоннага права; паншчына; збор працаўнікоў, якіх прыгналі на паншчыну’ (Мік., Мядзв., Др.-Падб., Нас., Гарэц., Ласт., Байк. і Некр., Касп., ТСБМ, ЛА, 3), прыго́н, пріго́н ’прыгон, паншчына’ (клім., Бяльк.), прыго́н, прыгуо́н ’тс’ (Сл. ПЗБ), прыго́ншчына ’прыгонніцтва’ (Нік. Очерки), прыго́ннік ’прыгонны селянін; працаўнік, якога прыгналі на паншчыну; працаўнік, якога нанялі на пэўны тэрмін працаваць 2–3 дні ў тыдзень’ (Нас., Ласт., Байк. і Некр., Касп.), прыго́нка, прыго́нніца ’прыгонная сялянка; працаўніца, якую прыгналі на паншчыну’ (Нас.); параўн. з процілеглымі значэннямі: прыго́ннік ’памешчык, які карыстаўся прыгонным правам, меў прыгонных сялян; рэакцыянер’ (ТСБМ), прыго́ншчык ’той, хто прыганяе або назірае за працай на паншчыне, падганяе да працы’ (Нас., Байк. і Некр.). Ст.-бел.пригнати, пригоняти, пригнатися, пригонатаи ’наглядчык’ (Сл. Скарыны). Да прыганя́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
willing[ˈwɪlɪŋ]adj.
1. гато́вы; зго́дны;
be willing быць зго́дным (зрабіць што-н.);
willing or not хо́чаш не хо́чаш
2. добраахво́тны, дабраво́льны;
willing obedience свядо́мая дысцыплі́на
3. стара́нны;
lend a willing hand пада́ць руку́ дапамо́гі
♦
a willing horse руплі́вы працаўні́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
акты́ўны aktív, geschäftig, tätig, rührig;
акты́ўны працаўні́к tätiger [aktíver] Árbeiter; Aktivíst [-´vıst] m -en, -en;
акты́ўна ўдзе́льнічаць учым-н an etw. (D) aktív téilnehmen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
заслу́жаны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад заслужыць.
2.узнач.прым. Дасягнуты працай, заслугамі. Заслужаная ўзнагарода. Заслужаная падзяка. Заслужаны адпачынак.// Атрыманы ў адпаведнасці з паводзінамі, учынкамі; справядлівы. Заслужаная кара. Заслужаная помста. Заслужаны дакор.
3.узнач.прым. Які мае вялікія заслугі; паважаны, ганаровы. Заслужаны чалавек. Заслужаны працаўнік.// Уваходзіць у склад ганаровага звання, якое прысвойваецца ўрадам за заслугі ў галіне навукі, мастацтва, спорту і пад. Заслужаны дзеяч культуры. Заслужаны майстар спорту. Заслужаны настаўнік рэспублікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pracownik
м.працаўнік; работнік;
pracownik administracyjny — адміністрацыйны работнік;
pracownik handlu — работнік гандлю;
pracownik najemny — наёмны работнік;
pracownik biurowy — служачы;
pracownik naukowy — навуковы работнік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
mole
I[moʊl]
n.
радзі́мы знак (на ску́ры), радзі́мка f.
II[moʊl]
n., Zool.
1) крот крата́m.
2) цярплі́вы, шчы́ры працаўні́к
III[moʊl]
n.
1) хваляло́м -а m., мол -а m.
2) дамба́f.
IV[moʊl]
n.
грам-мале́кула, моль -я m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)