Правяраць веды па якім‑н. вучэбным прадмеце. [Ірына] спрабуе пажартаваць: — Вы мяне быццам экзаменуеце. А я ўсе экзамены здала, Платон Назаравіч.Шамякін.Прафесар, які гатоў быў ісці, безнадзейна махае рукой і зноў садзіцца ў сваё крэсла. Такіх музыкантаў яму яшчэ не даводзілася экзаменаваць.Вітка.//Разм. Падрабязна распытваць, дапытвацца пра што‑н. Кожную нядзелю Гена экзаменуе мяне. Пры цётцы Куліне ён наўмысля мяне хваліць, кажа, што ў школе я быў бы ўдарнікам вучобы.Жычка.Слухаю, — а той [Вейс] Зінчанку строга так экзаменуе.Шынклер.//Правяраць на трываласць, надзейнасць. Тэхніку экзаменуе ўраджай.«Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
examine
[ɪgˈzæmɪn]
v.t.
1) агляда́ць (ра́ну); разгляда́ць, правяра́ць
2) экзамэнава́ць (ву́чня)
3) дапы́тваць (сьве́дку)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
auf Ríchtigkeit ~ — правяра́ць на пра́вільнасць [дакла́днасць]
j-n auf Herz und Níeren ~ — праве́рыць каго́-н. даскана́ла [грунто́ўна]
2.
(sich)правяра́ць само́га сябе́ Prüfer
m -s, -
1) кантралёр, выпрабава́льнік
2) экзамена́тар
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
вы́лежацца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.
1. Аднавіць свае сілы ляжаннем, добра адпачыць. Вылежацца пасля хваробы.// Наляжацца ўдосталь. Вылежацца ў пасцелі.
2. Набыць патрэбныя якасці, праляжаўшы пэўны тэрмін у адпаведныя ўмовах. Паліна Нікандраўна пайшла з раніцы правяраць, ці вылежаўся лён, можа час падымаць.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Праводзіць кантроль, сачыць за правільнасцю дзеянняў каго‑, чаго‑н.; правяраць. Кантраляваць работу. Кантраляваць ход спаборніцтва. Кантраляваць свае паводзіны. □ Аўтаматы працавалі дакладна. Бурмакоў і Павел амаль зусім не кантралявалі іх і самі гадзінамі не адрываліся ад тэлескопа.Шыцік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)