prüfen

1.

vt правяра́ць, выпрабо́ўваць; экзаменава́ць; кантралява́ць

auf Ríchtigkeit ~ — правяра́ць на пра́вільнасць [дакла́днасць]

j-n auf Herz und Níeren ~ — праве́рыць каго́-н. даскана́ла [грунто́ўна]

2.

(sich) правяра́ць само́га сябе́ Prüfer

m -s, -

1) кантралёр, выпрабава́льнік

2) экзамена́тар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)