прагрэ́цца, -рэ́юся, -рэ́ешся, -рэ́ецца; зак.

Нагрэцца поўнасцю, як належыць.

Хата прагрэлася.

|| незак. праграва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. праграва́нне, -я, н. і прагрэ́ў, -рэ́ву, м. Прагрэў грунту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

entirety [ɪnˈtaɪərəti] n. fml паўната́; цэ́ласнасць

in its entirety по́ўнасцю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

данасі́цца, ‑носіцца; зак.

Канчаткова, поўнасцю знасіцца. Боты ўжо данасіліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заняво́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Пазбавіць волі, незалежнасці, поўнасцю падпарадкаваць сабе.

|| незак. заняво́льваць, -аю, -аеш, -ае; наз. заняво́льванне, -я, н.

|| наз. заняво́ленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дамало́цца, ‑мелецца; зак.

Разм. Змалоцца поўнасцю, да канца. Дамалолася пшаніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надкало́цца, ‑колецца; зак.

Раскалоцца не поўнасцю. Палена надкалолася. Клюшка надкалолася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пражава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; ‑жуём, ‑жуяце; зак., што.

Поўнасцю разжаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проціле́глы, -ая, -ае.

1. Размешчаны насупраць.

П. бераг.

2. Які супярэчыць чаму-н., поўнасцю не супадае з чым-н.

Процілеглыя тэндэнцыі.

|| наз. проціле́гласць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паўназбо́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Цалкам, поўнасцю сабраны з гатовых жалезабетонных канструкцый, дэталей. Паўназборныя дамы.

2. Які выкарыстоўвае метад зборкі дамоў і збудаванняў поўнасцю з гатовых жалезабетонных канструкцый і дэталей. Паўназборнае будаўніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагала́, прысл.

Да голага цела. Раздзець дагала. // Зусім, поўнасцю (абстрыгчы, абрэзаць і г. д.). Абстрыгчы дагала. // перан. Поўнасцю, да апошняга (забраць). Блізка году катавалі. Ноч пажарамі гула. Руйнавалі, рабавалі, Вымяталі дагала. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)