przedterminowy

przedterminow|y

датэрміновы;

~e wykonanie planu — датэрміновае выкананне плана

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́дача ж., в разн. знач. вы́дача ж.; (товаров — ещё) о́тпуск м.;

в. пасве́дчанняў — вы́дача удостовере́ний;

в. злачы́нцаў — вы́дача престу́пников;

в. тава́раў — вы́дача (о́тпуск) това́ров;

в. праду́кцыі звыш пла́на — вы́дача проду́кции сверх пла́на;

вялі́кая в. — больша́я вы́дача

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сталява́р, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па сталеварэнню. У кожнага ёсць свае справы, ў мяне, сталявара, — руда, З якое адменныя сплавы Звыш плана павінен я даць. Непачаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працэнтама́нія

(ад працэнт + манія)

клопат пра знешнія (у працэнтах) паказчыкі выканання плана, паспяховасці вучняў і г.д.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

накрэ́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак.

1. чаго. Крэслячы, правесці шмат ліній; закрэсліць у многіх месцах.

2. што. Зрабіць накід (плана, схемы і пад.).

Н. чарцёж.

3. што і чаго. Напісаць (разм.).

Н. сказ у сшытку.

4. перан., што. Намеціць, вызначыць на будучае; прадказаць.

Н. шлях развіцця будучага прадпрыемства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плани́рование​II

1. (разработка плана) планава́нне, -ння ср.;

2. (распределение, разметка на местности) плані́раванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Plánbericht

m -(e)s, -e справазда́ча аб выкана́нні пла́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

выда́тнік, ‑а, м.

1. Навучэнец, які мае выдатныя адзнакі па ўсіх прадметах вучэбнага плана.

2. Той, хто выконвае сваю работу, абавязкі на выдатна. Выдатны баявой і палітычнай падрыхтоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Bonfire Night [ˈbɒnfaɪəˌnaɪt] (таксама Guy Fawkes night) n. традыцыя ў Вялікабрытаніі адзначаць феерверкамі 5 лістапада як правал плана ўзарваць будынак парламента ў 1605 г.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прары́ў, -ы́ву, мн. -ы́вы, -ы́ваў, м.

1. гл. прарвацца, прарваць.

2. Месца, дзе прарвана (у 2 і 3 знач.) або дзе прарвалася, прарваліся (у 2 і 4 знач.).

П. у плаціне. П. у лініі абароны праціўніка.

3. перан. Парушэнне ходу работы, якое вядзе да зрыву выканання заданння, плана.

П. у рабоце.

Выйсці з прарыву.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)