шчо́тачнік, ‑а,
Рабочы, які займаецца вырабам шчотак (у 1, 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчо́тачнік, ‑а,
Рабочы, які займаецца вырабам шчотак (у 1, 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недружалю́бны, ‑ая, ‑ае.
Які непрыязна, непрыхільна ставіцца да каго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паспе́шлівасць, ‑і,
Уласцівасць паспешлівага; спешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
амшэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і абымшэлы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вака́нсія, ‑і,
Незанятая пасада, свабоднае месца ў штаце якой‑н. установы.
[Фр. vacance з лац.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ледзяні́сты, ‑ая, ‑ае.
Які ператварыўся ў лёд; падобны на лёд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малавядо́мы, ‑ая, ‑ае.
Недастаткова вядомы, вядомы толькі некаторым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глузд, ‑у,
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агля́днасць, ‑і,
1. Уласцівасць агляднага; аглядны характар чаго‑н.
2. Асцярожнасць, прадуманасць дзеянняў, учынкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спрасце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)