збры́дзець сов., разг. надое́сть, опроти́веть; прие́сться;

~дала паўтара́ць адно́ і то́е ж — надое́ло (опроти́вело) повторя́ть одно́ и то же

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўтарэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. паўтараць — паўтарыць і паўтарацца — паўтарыцца.

2. Словы, сказы, музычныя фразы і пад., якія паўтараюцца (у мове, у літаратурным, музычным творы і пад.). У рамане сустракаюцца паўтарэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дублі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; незак., каго-што.

1. Выконваць аднолькавую работу паралельна з іншымі або рабіць у другі раз; паўтараць.

Д. паведамленне.

2. Замяняць моўную частку гукавога кінафільма перакладам на іншую мову.

Д. фільм.

3. Замяняць асноўнага выканаўцу ролі ў кіно, спектаклі.

|| зак. прадублі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

|| наз. дублі́раванне, -я, н. і дубля́ж, -у́, м. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

nchsprechen

* vt (D) паўтара́ць (за кім-н. яго словы )

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nchüben

vt практыкава́цца дадатко́ва (у чым-н.), паўтара́ць практыкава́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэпетава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Спец. Паўтарыць (паўтараць) чые‑н. сігналы для таго, каб лягчэй было іх прыняць далёкімі караблямі ва ўмовах дрэннай бачнасці, а таксама ў знак таго, што іх правільна зразумелі.

[Ад лац. repeto — паўтараю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беспераста́нку прысл frtwährend; ständig; immerz, immerfrt;

беспераста́нку паўтара́ць адно́ і то́е ж immerz ein und dasslbe wiederhlen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

няспы́нна прысл frtwährend, ständig; mmerz, mmerfrt;

няспы́нна паўтара́ць адно́ і то́е ж mmerz ein und dasslbe wiederhlen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

papuga

ж. папугай; чыюк;

powtarzać jak papuga — паўтараць, як папугай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

згада́цца, ‑даецца; безас. зак.

Разм. Прыпомніцца, прыгадацца. Згадалася, як маці шыла новую сукеначку, калі Аня стала хадзіць у школу. Мележ. «Хто б дзятла ведаў, каб не яго нос», — згадаліся Юлі словы, што любіў паўтараць яе бацька. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)