вузкая і доўгая пясчаная каса ва ўсх.ч. Крымскага п-ва. Цягнецца амаль паралельна паўн.-ўсх. берагу і аддзяляе зал. Сіваш ад Азоўскага мора. Даўж. 113 км, шыр. ад 270 м да 8 км. На Пн аддзяляецца ад мацерыка вузкім Генічаскім пралівам. Назва паходзіць ад стараж. ўмацавання Арабат.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
исходи́тьIIнесов.
1.(выходить откуда-л.) уст. выхо́дзіць, ісці́;
2.(от кого, чего, из чего — иметь источником) выхо́дзіць, пахо́дзіць; (идти) ісці́;
све́дения исхо́дят из достове́рных исто́чников зве́сткі іду́ць (пахо́дзяць) з вераго́дных крыні́ц;
от цветка́ исхо́дит арома́т ад кве́ткі ідзе́ пах;
слух исхо́дит от него́ чу́тка ідзе́ (пахо́дзіць) ад яго́;
3.(основываться на чём-л.) зыхо́дзіць, выхо́дзіць;
исходи́ть из предположе́ния зыхо́дзіць з меркава́ння.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ábkömmlich
a
1)
er ist nicht ~ — без яго́ не́льга абысці́ся
2) які́пахо́дзіць (ад чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
hérrühren
vi (vonD) пахо́дзіць, выні- ка́ць
aus dem vórigen Jahrhúndert ~ — браць свой пача́так з міну́лага стаго́ддзя
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
перга́мінпергамі́н
(гр. Pergamenos = які паходзіць з Пергама)
1) ізаляцыйны рулонны матэрыял з тонкага кардону, насычанага нафтавымі бітумамі;
2) тонкая трывалая папера для вырабу натуральнай папяровай калькі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
се́дум
(н.-лац. sedum)
травяністая расліна сям. таўсцянкавых з сакаўным лісцем і чырванаватымі, белаватымі або жоўтымі кветкамі, якая паходзіць з Мексікі; на Беларусі вырошчваецца ў пакаёвых умовах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фітала́ка
(н.-лац. phytolacca, ад гр. phyton = расліна + іт. lacca = лак)
травяністая расліна сям. лаканосавых, якая паходзіць з Паўн. Амерыкі; з’яўляецца сыравінай для здабывання алкалоідаў эфірнага алею.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АБАСІ́ДЫ,
дынастыя арабскіх халіфаў, якая правіла ў Багдадзе ў 750—1258 (гл.Абасідаў халіфат). Паходзіць ад Абаса, дзядзькі Мухамеда. Заснавальнік дынастыі Абу-ль-Абас ас-Сафах [750—754], які скінуў Амеядаў. Найб. буйныя прадстаўнікі — Мансур [754—775], Харун ар-Рашыд [786—809], Мамун [813—833]. Пасля захопу Буідамі ў 945 Багдада Абасіды пазбаўлены свецкай улады. Апошні з Абасідаў аль-Мустасім [1242—58] у час нашэсця манголаў пакараны смерцю.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГЛІЁМА
(ад грэч. glia клей + ...ома),
пухліна ц. н. с. (галаўнога і спіннога мозга), што паходзіць з клетак нейрагліі. Да гліёмы адносяцца: астрацытома, алігадэндрагліёма, палярная спангіябластома (разнавіднасць астрацытомы з марудным ростам), эпендымома. Разнавіднасцю злаякасных гліём з’яўляюцца гліябластома і медулабластома (гліёма саркаматозная), якая найчасцей бывае ў дзяцей, лакалізуецца ў вобласці мазжачка з інфільтратыўным ростам і хуткімі неўралагічнымі расстройствамі. Лячэнне хірургічнае.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВЕРВ,
сельская абшчынная арг-цыя ў Стараж. Русі і паўд славян у сярэднія вякі. Тэрмін паходзіць ад вяроўкі, якою адмервалі ўчастак зямлі, што належаў членам верві. Упамінаецца ў зборы законаў «Руская праўда» і ў Поліцкім статуце (заканад. помнік Поліцы — гіст. вобласці на далмацінскім узбярэжжы ў Харватыі; дзейнічаў у пач. 15 — пач. 19 ст.). Гл. таксама Абшчына.