перасла́ць¹, -рашлю́, -рашле́ш, -рашле́; -рашлём, -рашляце́, -рашлю́ць; -расла́ў, -ла́ла; -рашлі́; -расла́ны; зак., каго-што.

Паслаць, накіраваць у іншае месца.

П. кнігу па пошце.

|| незак. перасыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перасыла́нне, -я, н. і перасы́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

|| прым. перасы́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэпе́ша, ‑ы, ж.

1. Спешнае данясенне (дыпламатычнае, ваеннае і пад.). Паслаць кур’ера з дэпешай. □ А ў Токіо пойдзе дэпеша з тэкстам зашыфраваным. Дудар.

2. Уст. Тэлеграма.

[Фр. dépêche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zesłać

зак.

1. саслаць;

zesłać na katorgę — саслаць на катаргу;

2. паслаць;

zesłać nieszczęście na kogo — паслаць няшчасце каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дасла́цца, дашлюся, дашлешся, дашлецца; дашлёмся, дашляцеся; зак.

Разм. (звычайна з адмоўем). Паслаць каго‑н. не адразу, а пасля настойлівых намаганняў. Санлівага не дабудзішся, лянівага не дашлешся. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́пыт, -у, М -пыце, мн. -ы, -аў, м.

1. Тое, што і запытанне (у 2 знач.).

Паслаць з.

2. Попыт, запатрабаванне.

Тавары ў магазіне былі самыя розныя, на што быў з.

3. Пытанне, звернутае да каго-н. афіцыйна з патрабаваннем растлумачэння.

З. народнага дэпутата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разасла́ць², рассцялю́, рассце́леш, рассце́ле; рассцялі́; разасла́ны; зак., што.

Разгарнуўшы поўнасцю, паслаць па паверхні чаго-н.

Р. новы абрус.

Р. дыван.

|| незак. рассціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. рассціла́нне, -я, «., рассці́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і рассці́л, -у, м. (спец.).

|| прым. рассці́лачны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запыта́нне ср.

1. вопро́с м.;

2. (требование разъяснения по какому-л. делу) запро́с м.;

пасла́ць з. — посла́ть запро́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апіва́ка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.

Разм. Тое, што і апівала. Ваяводскае начальства.. вырашыла паслаць гэтага апіваку на падножны корм, назначыўшы войтам у нашу гміну. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падасла́ць¹, -дашлю́, -дашле́ш, -дашле́; -дашлём, -дашляце́, -дашлю́ць; -дашлі́; -дасла́ны; зак., каго (што).

1. Паслаць з тайнай мэтай.

П. шпіёна.

2. Прыслаць (у 2 знач.; разм.).

П. фурманку.

|| незак. падсыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. падсы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. і падсыла́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

telegram, ~u

м. тэлеграма;

wysłać telegram — паслаць тэлеграму; тэлеграфаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)