discompose

[,dɪskəmˈpoʊz]

v.t.

1) непако́іць, турбава́ць, бянтэ́жыць

2) паруша́ць пара́дак, выбіва́ць з каляі́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

perjure

[ˈpɜ:rdʒər]

v.

1) фальшы́ва прысяга́ць або́ сьве́дчыць, крывасьве́дчыць, ілжэсьве́дчыць

2) паруша́ць прыся́гу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

subvert [səbˈvɜ:t] v. fml

1. разбура́ць, падрыва́ць (веру, уладу і да т.п.)

2. паруша́ць (закон), падрыва́ць (мараль)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wyłamywać się

незак.

1. выломлівацца;

2. вырывацца; вызваляцца; парушаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тарпедава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., што.

1. Атакаваць тарпедаю; паразіць (паражаць) тарпедаю.

2. Спец. Узарваць (узрываць) зарад выбухнога рэчыва ў буравой свідравіне для расшырэння яе і павышэння адданы пласта.

3. перан. Падарваць (падрываць), парушыць (парушаць) знутры. Тарпедаваць дагавор аб раззбраенні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

transgress [trænzˈgres] v. fml паруша́ць (закон, правілы і да т.п.); пераступа́ць;

transgress the bounds of decency перахо́дзіць ме́жы прысто́йнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

disturb

[dɪsˈtɜ:rb]

v.t.

1) турбава́ць, паруша́ць спако́й, перашкаджа́ць

Do not disturb the baby; he is asleep — Не турбу́й дзіця́; яно́ сьпіць

2) раскіда́ць, паруша́ць пара́дак

3) непако́іць; трыво́жыць; турбава́ць

Don’t disturb yourself — Не турбу́йцеся

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verníchten

vt

1) знішча́ць, вынішча́ць, зніштажа́ць; ліквідава́ць

2) паруша́ць (планы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

траўмі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Панесці (наносіць) каму‑, чаму‑н. траўму. Траўміраваць нагу. // Вывесці (выводзіць) з раўнавагі, парушыць (парушаць) чый‑н. спакой. — А .. [дачка] абураецца: «Падумай толькі! Гэта ж каб і праўда з кім такое гора было, то хіба можна казаць, чалавека траўміраваць!» Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tradition [trəˈdɪʃn] n. трады́цыя, стары́ звы́чай;

by tradition па трады́цыі;

break with traditions паруша́ць трады́цыі;

keep up traditions захо́ўваць трады́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)