durchlaufen
I dúrchlaufen
1.
1) прабяга́ць, ху́тка прахо́дзіць
2) прато́птваць, зно́шваць (абутак)
II durchláufen
2) прабе́гаць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Verbum
анлайнавы слоўнікВЯЗА́ННЕ,
від тэкстыльнага пляцення з суцэльнай ніткі, выгнутай у петлі, якія злучаюцца паміж сабой у падоўжным і папярочным напрамках, утвараючы эластычнае палатно — трыкатаж, вытворчасць
Існуюць 2
Машыннае вязанне на трыкатажных машынах бывае 2 тыпаў: папярочнавязальнае (кулірнае) і асновавязальнае. Выкарыстоўваюць у вытв-сці адзення, бялізны, галантарэйных і швейных вырабаў (
А.У.Лось.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
абляпі́ць, ‑ляплю, ‑лепіш, ‑лепіць;
1. Прыстаць, прыліпнуць у многіх месцах да каго‑, чаго‑н., пакрыць усю паверхню.
2. Наклейваючы, пакрыць чым‑н. у многіх месцах.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пята́, ‑ы́,
1. Задняя частка ступні.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
mend
1) ла́піць, ла́таць (во́пратку і гд), цырава́ць (
2) папраўля́ць, паляпша́ць, выпраўля́ць
3) to mend a fire by adding fuel — папра́віць аго́нь падкі́нуўшы па́ліва
4) to mend matters — нала́дзіць спра́вы
2.1) паляпша́цца
2) ачу́ньваць, папраўля́цца
3.1) зала́таная, зацырава́ная дзі́рка; зама́заная раско́ліна
2) пале́пшаньне
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Калычы́ ’гетры’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
стрэ́лка, ‑і,
1. Вузкая і тонкая пласцінка з завостраным канцом, якая паварочваецца на восі і паказвае час, напрамак і пад. у розных вымяральных прыборах.
2. Знак для ўказання напрамку ў выглядзе лініі, ад канца якой пад вострым вуглом адходзяць дзве кароценькія рыскі.
3. Прыстасаванне на рэйкавых пуцях для пераводу рухомага саставу з аднаго пуці на другі.
4. Вузкі і доўгі выступ сушы; пясчаная каса.
5. Бязлістае тонкае сцябло расліны з суквеццем наверсе.
6.
7.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fix
fixed or fixt, –
1) замацо́ўваць (і ў па́мяці), мо́цна ўмацо́ўваць, убіва́ць (у зямлю́ кол)
2) пастанаўля́ць, прызнача́ць (цану́, да́ту)
3) прыця́гваць (ува́гу, по́зірк), затры́мваць, спыня́ць (ува́гу, по́зірк), утаро́пваць, утаро́пвацца
4) фіксава́ць; замацо́ўваць (апрацо́ўваць замацава́льнікамі фа́рбу, зды́мак)
5) ла́дзіць (чараві́кі); ла́таць, ла́піць (во́пратку); цырава́ць (
6) informal пара́дкаваць, прычэ́сваць (валасы́), папраўля́ць фрызу́ру
7) informal рабі́ць несумле́нную камбіна́цыю
8) informal по́мсьціць; кара́ць
9)
10) рыхтава́ць; гатава́ць, гатава́ць, вары́ць (е́жу, по́лудзень)
2.1) цяжко́е, безвыхо́днае або́ дзі́ўнае стано́вішча
2) вызначэ́ньне месцазнахо́джаньня (самалёта, вадапла́ва)
3)
а) ха́бар, по́дкуп -у
б) до́за нарко́тыкаў
•
- fix upon
- fix up
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
foot
1) ступня́
2) нага́ f .
3) падно́жжа
4) пяхо́та
5) ступа́
6)
7) крок -у
8) но́жка
9) ла́пка
1) прахо́дзіць
2) падвя́зваць ступню́ ў панчо́се
3) informal заплаці́ць (раху́нак)
4) падлі́чваць падсумо́ўваць
1) ісьці́ пе́шкі
2) танцава́ць
•
- foots
- put one’s foot down
- put one’s foot in it
- under foot
- on foot
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
звяза́ць, звяжу, звяжаш, звяжа;
1. Змацаваць, злучыць канцы чаго‑н., завязаўшы вузлом або прывязаўшы адзін да аднаго.
2. Змацаваць якія‑н. прадметы, перавязаўшы або абвязаўшы іх чым‑н.; перавязаўшы, злучыць у што‑н.
3.
4. Прывязаць адну да другой рукі, ногі, пазбавіўшы каго‑н. свабоды рухаў.
5. Наладзіць зносіны паміж чым‑н. з дапамогай сродкаў сувязі або дарог.
6. Наладзіць сувязь каму‑н. з кім‑, чым‑н.
7. Аб’яднаць чым‑н. у адно цэлае.
8. Паставіць у якую‑н. залежнасць ад чаго‑н., у якія‑н. адносіны да чаго‑н.
9. Зрабіць што‑н. вязаннем.
10. У хіміі — вывесці са свабоднага стану.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)