Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гістагра́ма
(ад гр. histos = слуп + -грама)
графічны паказ статыстычных размеркаванняў якой-н. велічыні па колькаснай прымеце.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
недаро́блены, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад недарабіць.
2.узнач.прым. Незакончаны, незавершаны. Недароблены мост. □ Пры перапрацоўцы [аповесці] я паставіў сабе задачай: даць больш глыбокі паказ арганізуючай ролі рабочага класа і партыі ў справе калектывізацыі, пазбавіць аповесць па магчымасці ад слабых, схематычных, недаробленых месц.Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Vórführung
f -, -en
1) дэманстра́цыя, пака́з; відо́вішча, пастано́ўка
2) юрыд. (прымусовы) прыво́д
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ара́цыя
(лац. oratio)
празаічны жанр у літаратуры Беларусі 17 — 18 ст.; своеасаблівы тэатралізаваны паказ-прамова ў школьным тэатры.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
пнеўмагра́ма
(ад гр. pneumon = лёгкае + -грама)
графічны паказ дыхальных рухаў грудной клеткі, якія характарызуюць работу лёгкіх (параўн.кардыяграма).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
pageantry
[ˈpædʒəntri]
n., -ries
1) пы́шнасьць, пара́днасьць f., бляск -у m., по́мпа f.
2) відо́вішча на пака́з
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
відо́вішча, ‑а, н.
1. Тое, што паўстае, адкрываецца перад вачамі, з’яўляецца прадметам агляду. Было ў дарозе шмат відовішч, Малюнкаў розных, гора, слёз, Што тлум людскі з сабою нёс.Колас.Каровы, устрывожаныя відовішчам агню, збіліся ў гурт і наперабой рыкалі.Навуменка.
2.Паказ, прадстаўленне (тэатральнае, цыркавое і пад.). Рыхтавалася цудоўнае відовішча. Выступалі лёгкаатлеты Беларускай чыгункі.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
popis, ~u
м.паказ, публічнае выступленне; дэманстрацыя;
pole do ~u — магчымасць (паказаць) праявіць сябе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
дэманстра́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Масавае шэсце для выказвання якіх-н. грамадска-палітычных настрояў.
Першамайская д.
2. Нагляднае азнаямленне з чым-н., публічны паказ.
Д. фільма.
3. Праяўленне, сведчанне чаго-н.
Д. патрыятызму.
4. Ваенная аперацыя, якая мае на мэце адцягнуць увагу праціўніка ад месца галоўнага ўдару.
5. Дзеянне, якое падкрэслена выказвае пратэст супраць чаго-н., нязгоду з чым-н.
Устроіць дэманстрацыю каму-н.
|| прым.дэманстрацы́йны, -ая, -ае (да 1, 2 і 5 знач.).
Дэманстрацыйныя табліцы.
Дэманстрацыйная зала.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)