infamia

ж.

1. гіст. пазбаўленне гонару (праз суд);

2. перан. ганьба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyzbycie się

н. czego зжыванне чаго; пазбаўленне ад чаго; пераадоленне чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сімпаталіты́чны

(ад гр. sympathes = чуллівы + lysis = растварэнне, пазбаўленне);

с-ыя сродкі — лекавыя рэчывы, здольныя ліквідаваць дзеянне, якое выклікаецца раздражненнем сімпатычных нерваў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэгуманіза́цыя

(ад дэ- + гуманізацыя)

пазбаўленне гуманістычнага пачатку, гуманістычнай сутнасці; страта светапогляду, заснаванага на справядлівасці, павагі да асобы, увагі да індывідуальных уласцівасцей чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нуліфіка́цыя

(н.-лац. nullificatio, ад лац. nullus = ніякі + facere = рабіць)

пазбаўленне ўсякага значэння, ануляванне;

н. грошай — скасаванне дзяржавай абясцэненых папяровых грашовых знакаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Befréiung

f - вызвале́нне, пазба́ўленне, звальне́нне (von D – ад каго-н., ад чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

а́рышт

(польск. areszt, ад с.-лац. arrestum)

1) узяцце пад варту, пазбаўленне волі, 2) забарона карыстацца якой-н. маёмасцю паводле рашэння судовых органаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крыць, кры́ю, кры́еш, кры́е; крый; кры́ты; незак.

1. што. Рабіць страху, дах.

К. хату.

К. веранду.

2. каго-што. Рэзка, груба крытыкаваць, лаяць (разм.).

К. недахопы.

◊

Крый бог (божа) (разм.) — ужыв. як засцярога ад чаго-н., як забарона рабіць што-н. недапушчальнае.

Няма чым крыць (разм.) — няма чаго сказаць у адказ, у апраўданне.

Няхай бог крые (разм.) — ужыв. як пажаданне, пазбаўленне ад чаго-н. дрэннага.

|| зак. накры́ць, -кры́ю, -кры́еш, -кры́е; -кры́ты (да 1 знач.) і пакры́ць, -кры́ю, -кры́еш, -кры́е; -кры́ты (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

arrest​1 [əˈrest] n.

1. а́рышт; затрыма́нне; узя́цце пад ва́рту; пазбаўле́нне во́лі;

He was put under arrest. Яго арыштавалі.

2. спыне́нне; затры́мка;

He died after suffering a cardiaс arrest. Ён памёр ад сардэчнага прыступу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дыскрыміна́цыя

(лац. discriminatio = адрозненне)

абмежаванне ў правах, пазбаўленне раўнапраўнага становішча якой-н. дзяржавы або групы насельніцтва (напр. эканамічная д., расавая д.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)