чвя́кацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Падаць, стукацца з глухім, мяккім гукам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашпа́рыць

‘зак. да шпарыць - падаць моцна ці на працягу доўгага часу (пра дождж і пад.); прайсці пэўны час або пэўную адлегласць (кіламетр) і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прашпа́ру прашпа́рым
2-я ас. прашпа́рыш прашпа́рыце
3-я ас. прашпа́рыць прашпа́раць
Прошлы час
м. прашпа́рыў прашпа́рылі
ж. прашпа́рыла
н. прашпа́рыла
Загадны лад
2-я ас. прашпа́р прашпа́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час прашпа́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апелява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; зак. і незак.

1. Пада́ць (падаваць) апеляцыю (у 1 знач.; спец.).

2. да каго-чаго. Звярнуцца (звяртацца) за падтрымкай і пад. (кніжн.).

А. да грамадскасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

przedłożyć

зак. унесці, падаць; прапанаваць;

przedłożyć wniosek — унесці (падаць) прапанову

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разво́д¹, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. развесці¹, развесціся¹.

2. Скасаванне шлюбу.

Бацька і маці ў разводзе.

Падаць на р.

Даць р.

|| прым. разво́дны, -ая, -ае.

Разводная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

despond

[dɪˈspɑ:nd]

v.

па́даць ду́хам, тра́ціць надзе́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bear up

трыма́цца, ня па́даць ду́хам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перевра́ть сов., разг. сказі́ць; няпра́вільна расказа́ць (паўтары́ць, назва́ць, пада́ць); см. перевира́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ниспада́ть несов., книжн. спада́ць; (покрывать собой) па́даць; (свешиваться вниз — ещё) звіса́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абска́рдзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

Падаць афіцыйную скаргу ў вышэйшую інстанцыю наконт чаго-н., што прызнаецца незаконным, няправільным.

А. судовы прыгавор.

|| незак. абска́рджваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абска́рджанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)