Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
wanting[ˈwɒntɪŋ]adj.
1. які адсу́тнічае; яко́га нестае́, не хапа́е;
wanting in some respects непаўнацэ́нны ў некато́рых адно́сінах
2.fml(in) які́ не ма́е, яко́му не хапа́е (чаго-н.);
wanting in courtesyняве́тлівы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
няўва́жлівы, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, якому не ўласціва неабходная ўвага; рассеяны. Няўважлівы вучань. □ Як і заўсёды, першай размову пачынае Тася. Але сёння яна на дзіва разгубленая і няўважлівая да заняткаў.Гарбук.// Які робіцца без увагі. Няўважлівае чытанне.
2. Які не выказвае ўвагі да каго‑, чаго‑н.; няветлівы. [Мікола] папракаў сябе, што быў такі няўважлівы да жонкі.Новікаў.— Тут госці, а ты за газету ўхапіўся. Нясі настойку. — І то праўда. Ах, няўважлівы. Ткачоў.
3. Такі, што не можа быць прыняты да ўвагі. Няўважлівыя прычыны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
offhand
[,ɔfˈhænd]1.
adv.
1) з рукі́, экспро́мптам, з хо́ду, на хаду́, без падрыхто́ўкі
2) бесцырымо́нна
2.
adj.
1) імправізава́ны
2) про́сты, бесцырымо́нны
3) няве́тлівы, нетакто́ўны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
grob
a
1) гру́бы, вялі́кі
2) неачэ́саны
~e Árbeit — чо́рная рабо́та
3) гру́бы (няветлівы)
~er Kerl — грубіцн
~er Únfug — хуліга́нства
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)