Спадарожнік Зямлі (натуральны) 5/495, гл. Месяц

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шні́цэль, ‑ю, м.

Тонкая адбіўная ці рубленая катлета. Натуральны шніцэль. □ Сашка, відаць, чакаў вострага слова ад хлопцаў і хутчэй за ўсіх пастараўся з’есці свой шніцэль. Гроднеў.

[Ням. Schnitzel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натура́льный в разн. знач. натура́льны;

натура́льная шко́ла лит., ист. натура́льная шко́ла;

натура́льное хозя́йство эк. натура́льная гаспада́рка;

натура́льная за́работная пла́та эк. натура́льная зарабо́тная пла́та;

натура́льный ряд чи́сел мат. натура́льны рад лі́каў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Праві́дла ’(драўляная) прылада для выраўноўвання чаго-небудзь’ (ТСБМ, Шат.). З польск. prawidło ’правіла, капыл’ (параўн. праві́ла). Таксама правідло́вы ’натуральны (мёд)’ (смарг., Сл. ПЗБ) з польск. prawidłowy ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

непадро́блены, ‑ая, ‑ае.

1. Сапраўдны. Непадробленыя дакументы.

2. Шчыры, непрытворны; натуральны. Вера падсела бліжэй да.. [Стасі] і прашаптала з непадробленай ласкай і болем: — Я так шкадую яго... Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зато́н, ‑а, м.

Тое, што і затока. // Натуральны заліў або спецыяльнае месца на рацэ, прыстасаванае для зімоўкі і рамонту суднаў. З затока ў мора выйшаў першы сейнер. Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

matter-of-course

[,mætərəvˈkɔrs]

adj.

пасьлядо́ўны; натура́льны; нарма́льны; зразуме́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unsophisticated

[,ʌnsəˈfɪstəkeɪtəd]

adj.

нявы́раблены, няхі́тры, про́сты; натура́льны; няві́нны, недасьве́дчаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unaffected [ˌʌnəˈfektɪd] adj.

1. некрану́ты, нечапа́ны

2. шчы́ры, про́сты; натура́льны;

with uneffected pleasure са шчы́рым задавальне́ннем

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

weird [wɪəd] adj.

1. дзі́ўны; незразуме́лы;

weird taste дзі́ўны густ

2. fml таямні́чы; звыш натура́льны; фантасты́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)