праткну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Пракалоць чым‑н. наскрозь. Гэты [зубр], здаецца, немалады. Але рогі па-маладому вострыя. Такі рог праткне наскрозь. Шамякін. Знятую трубку кары Коля перагнуў на сярэдзіне, зверху праткнуў пруцікам. Жычка.

•••

Пальца не праткнуць — пра вялікі, цесны натоўп. У магазіне было бітком пабіта людзей — пальца не праткнеш. Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракусі́ць, ‑кушу, ‑кусіш, ‑кусіць; зак., што.

Упіўшыся зубамі, нанесці глыбокую рану; наскрозь прагрызці. Сабака пракусіў нагу. □ [Марта] да крыві пракусіла ніжнюю губу. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прастрэ́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Страляючы, прабіць наскрозь. — Другому [дыверсанту] пагранічнік прастрэліў руку, каб выбіць зброю, бо ён забіў бы Моначы. Прокша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працвісці́ 1, ‑цвіце; зак.

Цвісці некаторы час. Яблыня працвіла дзесяць дзён.

працвісці́ 2, ‑цвіце; зак.

З усіх бакоў, наскрозь, навылёт праняцца цвіллю, праплеснець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навылётны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які праходзіць наскрозь ад аднаго канца да другога праз унутраную частку чаго‑н. [Вера:] У таварыша маёра навылётнае кулявое раненне. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прачака́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

1. Зрабіць чаканку чаго‑н.; аздобіць чаканкай.

2. Чаканячы, прабіць наскрозь.

3. і без дап. Чакапіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

trefend

a

1) мо́кры наскро́зь

2) слязі́сты, гнаі́сты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ptschnass, ptschenass

a наскро́зь прамо́клы; мо́кры, як хлюшч [як руда́я мыш]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́мокнуть сов., в разн. знач. вы́макнуць; (промокнуть — ещё) змо́кнуць;

вы́мокнуть до ни́тки вы́макнуць да ні́ткі; прамо́кнуць наскро́зь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жыга́ла, ‑а, н.

Разм. Металічны востры прут, якім прапякаюць дзіркі ў дрэве, косці. Яначку нібы жыгалам прапякло наскрозь. Ад сярэдзіны пачало цяпло па жылах расцякацца. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)